Wagina, czyli pochwa, stanowi końcowy odcinek układu rozrodczego i jednocześnie – najintymniejszą strefę kobiecego ciała. Choć podstawy jej budowy, jak i sama funkcja pozostają niezmienne, to warto wiedzieć, że pod względem niektórych cech można zauważyć bardziej lub mniej wyraźne różnice u każdej z kobiet. O jakich cechach mowa? Jak zbudowana jest pochwa?
Jak zbudowana jest wagina?
Wagina to końcowy odcinek kobiecego układu rozrodczego, zbudowany ze ściany przedniej i tylnej, mający cylindryczny kształt. Pod względem anatomicznym, dzieli się na dwie części – śródmiedniczną i przeponową, przy czym należy podkreślić, że główny obszar pochwy zlokalizowany jest w obrębie miednicy mniejszej. Przednia ściana waginy jest połączona z cewką moczową. W przypadku kobiet, które nie rozpoczęły jeszcze współżycia seksualnego, ujście pochwy jest zwieńczone cienkim fałdem skórnym, zwanym błoną dziewiczą.
Pochwa najczęściej osiąga długość mieszczącą się w przedziale 6-8 cm. Szerokość tego organu to najczęściej 2-3 cm, należy jednak zaznaczyć, że wagina jest zbudowana z elastycznej tkanki, dzięki czemu w prawidłowych warunkach, penetracja tego obszaru (podczas zbliżenia lub masturbacji) nie sprawia dyskomfortu lub bólu. Podatność waginy na rozciąganie umożliwia też przyjście dziecka na świat. W tym miejscu przechodzimy do funkcji, jakie pełni pochwa.
Jaką rolę pełni wagina?
Jak wspomnieliśmy wcześniej, wagina stanowi końcowy odcinek żeńskiego układu rozrodczego. Naturalne jest więc, że rola, jaką pełni, wiąże się przede wszystkim z reprodukcją i przyjemnością seksualną. W trakcie stosunku, prącie wprowadzane jest do pochwy. Obficie unerwiony obszar (włókna układu autonomicznego i przewodzące impulsy czuciowe tworzą tzw. splot pochwowy, w którym obecne są zwoje nerwowe) generuje niezwykle silne doznania, a jeżeli w trakcie stosunku dojdzie do wytrysku nasienia w pochwie, plemniki przedostaną się z tylnego sklepienia do macicy i jajowodów.
Na funkcję pochwy w dużej mierze wskazuje śluz wytwarzany przez wyściółkę waginy. Zależnie od fazy cyklu, fizjologiczna wydzielina może być biała lub transparentna. Pod wpływem pobudzenia seksualnego, dochodzi do wzmożonej produkcji śluzu, co ma ułatwić penetrację (ścianki pochwy są wyjątkowo wrażliwe i bez odpowiedniego nawilżenia stają się podatne na bolesne urazy). W trakcie dni płodnych, jego konsystencja ułatwia zapłodnienie.
Wagina a wagina, czyli różnice w budowie
W żargonie medycznym określenie wagina dotyczy wyłącznie pochwy, czyli wewnętrznej części układu rozrodczego. Należy jednak podkreślić, że w mowie potocznej określenie to zazwyczaj dotyczy także sromu – zewnętrznego obszaru żeńskich narządów płciowych. O ile różnice w budowie pochwy ograniczają się wyłącznie do jej długości i szerokości, to anatomia samego sromu jest znacznie bardziej indywidualna w przypadku różnych kobiet. Mowa tu przede wszystkim o budowie warg sromowych. Pod tym względem, waginę należy dzielić na następujące rodzaje:
- z małymi wargami sromowymi większymi i małymi wargami sromowymi mniejszymi: tak zbudowaną waginę często przyrównuje się do anatomii plastikowych lalek. Wynika to z faktu, że w tym przypadku srom przyjmuje postać cienkiej kreski. Wargi sromowe większe nie są zbyt wydatne i całkowicie skrywają małe wargi sromowe mniejsze;
- z małymi wargami sromowymi większymi i dużymi wargami sromowymi mniejszymi: tak zbudowany srom przypomina nieco motyla z rozpostartymi skrzydełkami, stąd właśnie wzięło się potoczne określenie obrazujące tę budowę – „motylek”. W tym przypadku, wewnętrzne wargi sromowe wystają ponad zewnętrzne. Zdarza się, że jeżeli te pierwsze są nadmiernie uwydatnione, powodują spory dyskomfort, a w skrajnych przypadkach dochodzi do wystąpienia bolesnych otarć (np. w następstwie kontaktu fałdów skórnych z bielizną);
- z dużymi wargami sromowymi większymi i małymi wargami sromowymi mniejszymi: taką budowę sromu najlepiej obrazuje określenie „bułeczka”. Wydatne i mięsiste wargi sromowe zewnętrzne całkowicie zakrywają mniej obfite wargo wewnętrzne;
- z asymetrycznymi wargami sromowymi: zdarza się, że wargi sromowe wewnętrzne są zbudowane asymetrycznie. W takiej sytuacji, jedna z nich wystaje ponad wargi sromowe zewnętrzne.
Warto pamiętać, że różnice w tych okolicach mogą też dotyczyć koloru waginy. Niektóre kobiety mogą być obdarzone lekko zaróżowionym sromem, inne – bardziej fioletowym lub ciemnym, nawet brązowym. To naturalne, podobnie jak naturalne są różnice w ukształtowaniu warg sromowych. Należy zaznaczyć, że interwencja chirurgiczna jest konieczna wyłącznie w sytuacji, gdy zachodzą ku temu konkretne wskazania. W każdym innym przypadku, tego typu zabiegi mają wyłącznie znaczenie estetyczne.
