fot. elements.envato.com

Amniopunkcja (amniocenteza) jest wykonywana w celu diagnostyki prenatalnej. Jest to inwazyjna metoda diagnostyczna. Polega ona na nakłuciu igłą jamy owodni. Na ogół wykonywana jest pod kontrolą ultrasonografii.

Czym jest amniopunkcja?

Amniopunkcję dzielimy na wczesną – po zakończonym 14 tygodniu ciąży, i późną – pomiędzy 15 a 20 tygodniem ciąży. Ze wskazań terapeutycznych, amniopunkcja ma na celu upuszczenie nadmiaru płynu owodniowego w wielowodziu, lub jego dopełnienie w małowodziu. Amniopunkcja jest najczęściej wykonywanym prenatalnym badaniem inwazyjnym. Pozwala ona stwierdzić lub wykluczyć wrodzoną wadę genetyczną płodu. Ciężarne na ogół obawiają się, że pobranie próbki płynu owodniowego (amniopunkcja), wiąże się z niebezpieczeństwem uszkodzenia płodu lub poronienia. W rzeczywistości ryzyko takie jest niewielkie. Badanie wykonywane jest w warunkach aseptycznych.

Jakie są wskazania do wykonania badania amniopunkcji?

  • wiek matki powyżej 35 roku życia
  • wiek ojca dziecka powyżej 55 roku życia
  • urodzenie dziecka z trisomią 21, lub innymi zaburzeniami chromosomalnymi
  • wcześniejsze urodzenie dziecka z chorobą metaboliczną (np. mukowiscydozą)
  • urodzenie dziecka z wadą ośrodkowego układu nerwowego (np. wodogłowiem, przepukliną rdzeniowo – mózgową)
  • występujące w rodzinie wady cewy nerwowej
  • wcześniejsze urodzenie dziecka z wadą cewy nerwowej
  • test potrójny wykrył w surowicy  krwi ciężarnej wysokie stężenie alfafetoproteiny (białko, które jest wytwarzane w wątrobie i jelicie płodu) – jego podwyższone wartości mogą świadczyć o np. rozszczepie kręgosłupa u płodu
  • w rodzinie ciężarnej lub jej męża występowały choroby genetyczne np. zespół Downa

Jakie są możliwe powikłania po amniopunkcji

  • infekcja wewnątrzmaciczna
  • uszkodzenie łożyska
  • uszkodzenie pępowiny
  • nakłucie narządów płodu
  • przedwczesne pęknięcie pęcherza płodowego

Amniopunkcja wiąże się z niewielkim ryzykiem poronienia (0,5 – 1 %). Dlatego wykonanie badania amniopunkcji proponowane jest jedynie kobietom z podwyższonym ryzykiem urodzenia dziecka z wadą genetyczną.

Jak przebiega badanie amniopunkcji?

Lekarz wybiera miejsce nakłucia pęcherza płodowego w odległości jak najbardziej oddalonej od płodu. Odkaża fragment skóry na którym zostanie przeprowadzone badanie. Następnie lekarz stosuje miejscowe znieczulenie i przy pomocy wyjałowionej igły nakłuwa powłoki brzuszne i pęcherz płodowy. Następnie pobiera przy pomocy strzykawki ok. 15 ml płynu owodniowego (wód płodowych). Po pobraniu, igła jest usuwana a w miejscu pobrania zakładany jest jałowy opatrunek. Całe badanie amniopunkcji trwa zaledwie kilka minut.

W próbce pobranej do badania znajdują się komórki płodu pochodzące ze złuszczającej się skóry, układu pokarmowego i układu moczowo – płciowego. Następnie w laboratorium na specjalnej sztucznej pożywce zakłada się hodowlę tych komórek. Kiedy się już namnożą określa się jego tzw. kariotyp, czyli wykonuje się badanie zestawu chromosomów dziecka.

Wyniki badań amniunkcji są zwykle do odbioru po około dwóch, trzech tygodniach.

Zobacz także:

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj