Badanie audiometryczne, audiometria tonalna (PTA) czy też tonalne progowe badanie słuchu to jedna z podstawowych metod wykrywania wad słuchu. Wykonuje się je za pomocą specjalnego urządzenia zwanego audiometrem, który pozwala ocenić próg słyszenia pacjenta.
Badanie audiometryczne – wskazania do badania
Badanie audiometryczne pozwala ocenić rodzaj i rozmiar wady słuchu u danego pacjenta. Objawy, które mogą być podstawą do wystawienia skierowania to: szumy w uszach, zawroty głowy, epizody niedosłyszenia, zaburzenia równowagi. Na badania kieruje się osoby, u których podejrzewa się niedosłuch przewodzeniowy lub odbiorczy. Kontrolę tego powinno się przeprowadzić u osób pracujących w miejscach, gdzie jest wysoki poziom hałasu i mających styczność z substancjami oto toksycznymi. Ponadto badanie zaleca się pacjentom z urazami głowy, z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, guzami lub tętniakiem mózgu, stwardnieniem rozsianym.
Badanie audiometryczne – przebieg badania
Badanie audiometryczne przeprowadza się w kabinie ciszy. Pacjent ma na głowie słuchawki, a audiometr przesyła mu dźwięki od 125 do 10 tys. Hz. Osoba badana musi informować badającego za każdym razem, gdy dotrze do niej dźwięk. Na tej podstawie układa się audiogramy, później interpretowane przez lekarza, który ustala poziom oraz rodzaj upośledzenia słuchu. Badanie trwa zwykle kilkadziesiąt minut, jest bezbolesne i nie wymaga specjalnego przygotowania. Jedynym przeciwwskazaniem może być klaustrofobia, gdyż badanie odbywa się w niewielkim, izolowanym pomieszczeniu.
Wyniki badania audiometrycznego
Otrzymany po badaniu audiogram musi zostać zinterpretowany przez lekarza. Widać na nim zależność między częstotliwością i natężeniem dźwięku, a miejsce, w których znajdują się krzywe to informacja o rodzaju i wielkości upośledzenia słuchu pacjenta. Jeśli dwie krzywe znajdują się blisko siebie to znaczy, że słuch pacjenta jest w normie. Jeśli leżą blisko siebie, ale obie mają wysoki próg słyszenia, oznacza to, że pacjent ma do czynienia z niedosłuchem odbiorczym. A jeśli krzywa kostna leży w odpowiednim miejscu, zaś próg słyszenia przez powietrze jest wyżej to pacjent cierpi na tak zwany niedosłuch przewodzeniowy.
Zobacz także: Badanie słuchu u dzieci – opis i przebieg badania
