Zbiór metod, które zapobiegają zajściu w ciąże nazywamy antykoncepcją. Właściwe jej stosowanie oraz korzystanie z określonych metod, chroni także przed chorobami wenerycznymi, czyli przenoszonymi drogą płciową. Możemy korzystać z metod naturalnych, jak i sztucznych. Którą metodę wybrać dla siebie, jak się zabezpieczać i jak uprawiać bezpieczny seks?
Wybór metody antykoncepcji może być podyktowany względami moralnymi, politycznymi lub religijnymi. Najmniej inwazyjnym sposobem, są metody naturalne, które jednak wymagają dużej wiedzy i znajomości swojego organizmu, aby były w stanie skutecznie zabezpieczać przed nieplanowaną ciąża. Najstarszą tego typu metodą jest kalendarzyk, czyli unikanie współżycia w dniach, w których potencjalnie występuje owulacja. Wadą tej metody jest to, że mogą próbować ją stosować tylko kobiety, które mają cykl regularny co do dnia. Dni płodne występują bowiem na 14 dni przed wystąpieniem miesiączki, a komórka jajowa jest zdolna do zapłodnienia przez 24 godziny. Warto też pamiętać, że plemniki są w stanie przeżyć w organizmie kobiety do 72 godzin. Na podobnej zasadzie opiera się metoda Billingusów, która zakłada obserwację śluzu wydzielanego z pochwy i unikanie współżycia podczas dni uważanych za płodne. Znane są też metody mierzenia temperatury ciała kobiety lub łączenie wyżej wymienionych metod.
Zasada działania sztucznych metod antykoncepcji może opierać się na różnych założeniach. Tego typu środki antykoncepcyjne mogą zapobiegać przenikaniu plemników do pochwy i/lub szyjki macicy, niszczyć plemniki, zapobiegać zagnieżdżenia się zapłodnionej komórki jajowej w macicy lub zapobiegać uwalnianiu komórek jajowych.
Zobacz także: Tabletka dzień po – recepta online a recepta od lekarza rodzinnego
Do najpopularniejszego sposobu zabezpieczania się należą jednak prezerwatywy. Wyróżnia się ich dwa rodzaje – męski i żeńskie, jednak ich rola jest taka sama. Uniemożliwiają dostęp plemników do komórki jajowej. Oprócz tego, że prezerwatywy zapewniają bezpieczny seks, dodatkowym plusem tej metody jest to, że jako jedyna chroni przez chorobami wenerycznymi. Do tego typu antykoncepcji zaliczają się też kapturki naszyjkowe i błony dopochwowe (diafragmy), które nie dopuszczają plemników, które dostały się do pochwy, przedostały się do macicy.
Drugim rodzajem antykoncepcji sztucznej, są produkty wewnątrzmaciczne, czyli umieszczane w macicy kobiety. Do nich będzie należeć popularna spirala. Plusem tej metody jest to, że może być ona całkowicie cofnięta i nie wpływa na ogólny stan organizmu. Jest jednak bolesna, zwłaszcza w pierwszych dniach i może powodować niebezpieczne dla zdrowia komplikacje, jeżeli została nieprawidłowo umieszczona. Jej działanie opiera się na tym, że do macicy wprowadza się ciało obce, które wywołuje stan zapalny, co zmusza białe krwinki do wzmożonej aktywności. Prowadzi to do tego, że leukocyty atakują każde inne ciało, czyli plemniki i często też samą komórkę jajową. Skuteczność tej metody jest bardzo wysoka.
Metoda hormonalna polega na wprowadzaniu do organizmów odpowiednich hormonów – estrogenów lub progestagenów. Najczęściej podaje się je w plastrach antykoncepcyjnych lub pigułkach. Najprościej mówiąc, pierwszy rodzaj hamuje owulację, drugi zaś powodują, że błona śluzowa jest mniej podatna na przyjęcie komórki jajowej oraz spowalniają transport jajeczka i plemników, opóźniając ich spotkanie się (im później się spotkają, tym mniejsza szansa na zapłodnienie).
Ostatnią popularną metodą antykoncepcji, jest tak zwana metoda chemiczna, która polega na uszkadzaniu plemników, które przedostały się do pochwy i w jej głąb. Niestety, ten rodzaj zabezpieczenia oferuje niewielką skuteczność i wymaga stosowania przy każdym stosunku (po użyciu preparaty należy odczekać około 20 minut przed rozpoczęciem zbliżenia). Jednak jest to metoda dostępna bez recepty i bezpieczna dla obu organizmów.
Zobacz także: Antykoncepcja dla mężczyzn – metody i skuteczność
