Kwas asparaginowy (od łacińskiego Acidum asparticum), lub aspargina to organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów białkowych (o charakterze kwasowym). Jest aminokwasem endogennym, co oznacza, że zapotrzebowanie na kwas asparaginowy w organizmie człowieka w całości pokrywane jest przez biosyntezę. Jest jednym z 22 aminokwasów budujących białka. W organizmie człowieka pełni on funkcję neuroprzekaźnika oraz bierze udział w wielu procesach fizjologicznych (uczestniczy w glukoneogenezie, syntezie puryn i mocznika).
Kwas asparaginowy – występowanie
Kwas I – asparaginowy w dużych dawkach występuje w odżywkach proteinowych, suplementach aminokwasowych i preparatach mineralnych (pokarmach zawierających białka). Jest to asparaginian magnezu czy asparaginian cynku. Kwas I – asparaginowy wraz z fenyloanaliną jest składnikiem substancji słodzącej aspartamu (ostatnio dużą popularnością cieszy się jego odpowiednik kwas d- asparaginowy). Przeprowadzone badania wykazały jego korzystny wpływ na syntezę testosteronu.
Kwas asparganinowy jest dostępny w formie preparatów (najczęściej w połączeniu z magnezem). Zalecana lecznicza dawka dobowa wynosi 3-5 g (maksymalnie 15 g/dobę). Najbardziej znane preparaty lecznicze zawierające kwas asparganinowy to: Aspargi, Magnefar, Laktomag, Magnevit. Kwas asparganinowy zwiększa napływ wapnia do neuronów, działa na receptory NMDA, ułatwia uczenie się i odtwarzanie informacji, pobudza aktywność neuronów, poprawia samopoczucie, wzmacnia koncentrację, pobudza wydzielanie hormonu wzrostu, insuliny i glukagonu.
W medycynie leczenie z użyciem kwasu asparganinowego stosowane jest przy zaburzeniach intelektualnych u osób w podeszłym wieku, do leczenia zaburzeń rozwojowych u dzieci, przy stanach wyczerpania fizycznego i psychicznego.
Kwas asparaginowy a aspartam
Niestety najbardziej niebezpieczną substancją dodawaną do żywności jest Aspartam. Kwas asparaninowy – 40% Aspartamu. Poważne chroniczne choroby neurologiczne i wiele innych niebezpiecznych symptomów, powoduje nadmiar w naszej diecie wolnych aminokwasów pobudzających takich jak kwas asparganinowy i glutaminowy. Glutaminian i asparaginian ułatwiają w mózgu człowieka przesyłanie informacji od neuronu do neuronu. Nadmiar w/w substancji w mózgu zabija pewne neurony (do komórek wpływa zbyt duża ilość wapnia). Wyzwala to nadmierną ilość wolnych rodników, które zabijają komórki. Aminokwas, jakim jest kwas asparaginowy niezwiązany z białkami podnosi poziom glutaminianu i asparginianu we krwi. Zanim zostaną zauważone wyraźne symptomy chorobowe ponad 75% komórek nerwowych w pewnym obszarze mózgu zostaje zabitych. Tego typu uszkodzenia spowodowane długotrwałym działaniem pobudzających aminokwasów, można zaobserwować przy takich schorzeniach jak: utrata pamięci, stwardnienie rozsiane, problemy hormonalne, epilepsja, choroba Alheimera, utrata słuchu, epilepsja, choroba Parkinsona, hypoglicemia, uszkodzenia mózgu, rozstroje neuroendokrynowe, demencja towarzysząca Aids, utrata pamięci. Inne dolegliwości wynikające z tego powodu to: migreny, nudności, zmęczenie, bóle brzucha, napady niepokoju, problemy ze snem i widzeniem, depresja, astma, ucisk w piersi.
Inne niebezpieczne substancje zawierające kwas asparganinowy to: Fenyloalanina, Metanol, Dwuketopiperazyna.
Zobacz także:
