Biopsja aspiracyjna jajnika jest metodą pobierania tkanek do badania histopatologicznego lub cytologicznego, stosowaną między innymi w przypadku podejrzenia występowania w narządzie różnorodnych zmian. Dzięki biopsji aspiracyjnej możliwe jest rozróżnienie zmian o różnym charakterze, w tym zmian nowotworowych. Badanie jest przeprowadzane za pomocą cienkiej igły, dzięki której zasysa się zawiesinę komórek z miejsca, które podejrzewa się o występowanie zmian chorobowych. Rozróżnia się kilka rodzajów biopsji, jednak najczęściej stosowanymi metodami w przypadku biopsji jajnika są biopsja cienkoigłowa oraz biopsja cienkoigłowa celowana, która jest przeprowadzana pod kontrolą USG.

Jakie są zalecenia do przeprowadzenia biopsji jajnika?

Biopsję jajnika wykonuje się w przypadkach, gdy stwierdzono występowanie w obszarze jajników guzów, narośli lub torbieli. Biopsja jajnika jest najczęściej stosowanym badaniem w diagnostyce raka jajnika. Badanie często przeprowadza się także po zakończeniu leczenia, w celu kontroli efektów i wyeliminowaniu ewentualności nawrotu choroby. Biopsji jajnika nie przeprowadza się u kobiet w ciąży. Co więcej, nie zaleca się wykonywania biopsji jajnika u kobiet w drugiej połowie cyklu miesięcznego, u których mogło dojść do zapłodnienia.

Jak przygotować się do biopsji aspiracyjnej jajnika?

W większości przypadków przed przeprowadzeniem biopsji jajnika zaleca się wykonanie podstawowych badań moczu oraz krwi. Przed przeprowadzeniem biopsji aspiracyjnej jajnika konieczne jest wykonanie badania USG, a czasami również tomografii. Bardzo ważne jest, aby poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, zwłaszcza środkach rozrzedzających krew, ponieważ być może konieczne będzie zaprzestanie ich zażywania na kilka dni przed planowanym zabiegiem.

Jak przebiega biopsja aspiracyjna jajnika?

Przed badaniem podbrzusze pacjentki jest dokładnie przemywane środkiem dezynfekującym. Czasami stosowane jest znieczulenie miejscowe. Zwykle biopsja jest przeprowadzana za pomocą cienkiej igły o średnicy od 0,5 do 0,6 mm, więc znieczulenie nie jest najczęściej konieczne. Po zdezynfekowaniu i ewentualnym znieczuleniu miejsca wkłucia przechodzi się do przeprowadzenia zabiegu. W okolice jajnika pacjentki wprowadza się igłę biopsyjną, dzięki której pobierany jest fragment tkanki do badania. Bardzo ważne jest aby podczas pobierania chorych tkanek nie doszło do rozsiania komórek. Czasami, zwłaszcza jeżeli zmiany są małe i niewyczuwalne podczas badania palpacyjnego, w trakcie wykonywania biopsji stosuje się różne metody obrazowania. Najczęściej stosowana jest ultrasonografia. Po wyjęciu igły, miejsce nakłucia zostaje zdezynfekowane i zabezpieczone za pomocą jałowego opatrunku. Pobrany materiał jest wysyłany do badania cytologicznego oraz histopatologicznego. Przed analizą mikroskopową fragmenty tkanek muszą zostać odpowiednio przygotowane, czyli utrwalone w alkoholu oraz wybarwione. Biopsja jajnika jest badaniem bezpiecznym i rzadko występują po nim jakiekolwiek komplikacje. Należy jednak pamiętać, że jest to badanie inwazyjne, w związku z czym w miejscu wykonania wkłucia może pojawić się ból oraz krwiak, które zazwyczaj znikają samoistnie po kilku dniach. Należy skontaktować się z lekarzem jeżeli w miejscu nakłucia wystąpi krwawienie, opuchlizna oraz bardzo silny ból. Rzadko występującymi niepożądanymi skutkami są również bóle w klatce piersiowej, problemy z oddychaniem, gorączka oraz omdlenia. Jeżeli wystąpią takie dolegliwości należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Przez dwie doby po przeprowadzeniu zabiegu pacjentka nie może przyjmować leków działających przeciwzapalnie.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj