Stosowane współcześnie w gabinetach lekarskich wzierniki ginekologiczne mają postać narzędzi jednorazowych lub do wielokrotnego użytku. Oba ich rodzaje zapewniają pacjentkom bezpieczeństwo i komfort. To, jakie akcesoria są wykorzystywane przez specjalistę, zależy przede wszystkim od specyfiki pracy gabinetu, w tym także od liczby przyjmowanych każdego dnia pacjentek.
Wzierniki ginekologiczne do wykonywania badań ginekologicznych
Wzierniki wykorzystywane są przede wszystkim w diagnostyce ginekologicznej. Pozwalają pobrać materiał do wykonania cytologii (tak klasycznej, jak i płynnej), zbadać stan pochwy i kondycję szyjki macicy. Dzięki temu możliwe jest wczesne wykrycie i rozpoczęcie leczenia infekcji intymnych czy nadżerek, a także wykrycie zmian o charakterze nowotworowym, gdy szanse na wyleczenie wynoszą niemal 100%.
Ze względu na różnorodną budowę anatomiczną struktur narządów rodnych, nie stosuje się uniwersalnego rozmiaru wzierników ginekologicznych. Klasyczny model tego narzędzia składa się z dwóch łyżeczek połączonych zawleczką tuż przy rękojeści. To właśnie kolor owej zawleczki informuje o szerokości łyżek akcesorium. Rozpiętość dostępnych rozmiarów waha się od 16 mm do 30 mm. Umożliwia to dobranie akcesorium odpowiedniego do wielkości wejścia do pochwy. Właśnie dlatego gabinet ginekologiczny powinien być wyposażony we wszystkie dostępne wielkości wzierników: https://sklep.meringer.pl/kategoria/ginekologia/wzierniki-ginekologiczne-i-akcesoria. Wszystko po to, aby w razie potrzeby wykonania badania nie dostarczać pacjentce bólu wywołanego zbyt dużym rozmiarem zastosowanego narzędzia. Tylko w ten sposób każda pacjentka odwiedzająca gabinet będzie czuła się komfortowo.
Jeśli dodatkowo wziernik przed wsunięciem do pochwy zostanie pokryty lubrykantem – wówczas dyskomfort podczas diagnostyki będzie minimalny lub wręcz zostanie całkowicie zniesiony. To zmniejsza ryzyko, że pacjenta zrezygnuje w przyszłości z regularnych badań, w obawie przed bólem.
Wzierniki wykorzystywane przy zabiegach ginekologicznych
Dzięki zdolności wziernika do rozchylania ścian pochwy są one wykorzystywane przy wykonywaniu wielu zabiegów ginekologicznych, podczas których uwidocznienie wnętrza pochwy oraz szyjki macicy jest kluczowe.
Wziernik jest stosowany przy pobieraniu wycinka do badania histopatologicznego, inseminacji czy badania drożności jajowodów u kobiet z problemem niepłodności. Narzędzie jest też niezbędne do umieszczenia wkładki domacicznej, będącej jedną ze skuteczniejszych form antykoncepcji, a także przy nakładaniu pessara na szyjkę macicy w celu zredukowania ryzyka przedwczesnego porodu, ale też leczenia nietrzymania moczu czy wypadania narządów rodnych.
Wziernik stanowi narzędzie niezbędne przy wykonywaniu zabiegu kolposkopii, kriolipolizy, a także tych wymagających zastosowania lasera. Wówczas jednak najczęściej stosowany jest klasyczny wziernik z osłonką, która zapobiega zapadaniu się ścian pochwy, co uniemożliwiłoby prawidłową ocenę kondycji narządów rodnych.
Wykorzystanie wzierników do badań i diagnostyki szczególnych przypadków
Szczególnego podejścia wymaga diagnostyka dziewcząt, które nie rozpoczęły jeszcze współżycia. Są to sporadyczne przypadki, co nie znaczy, że się nie zdarzają. Wówczas, aby bolesne badanie nie było powodem traumy i rezygnacji z profilaktyki przez dorosłą już kobietę, konieczne jest wykorzystanie innego rodzaju narzędzi do przeprowadzenia badań.
Zastosowanie u dziewcząt klasycznego wziernika (nawet tego o najmniejszym rozmiarze) jest wykluczone, ponieważ łyżki, podczas ich wsuwania, mogłyby uszkodzić strukturę błony dziewiczej. Alternatywą jest wziernik typu „Z”:
- z ramieniem długości 70–80 mm i szerokości łyżki 10 mm,
- z ramieniem długości 55 – 75 mm i szerokości łyżki 7 mm.
Drugim wyjątkowym przypadkiem, gdy klasyczne narzędzia nie znajdują zastosowania, jest badanie kobiet otyłych. Konieczne jest w takim przypadku zastosowanie wziernika dwułyżkowego. Po ich wsunięciu do pochwy lekarz odciąga każdą z łyżek w przeciwnym kierunku, aby uwidocznić drogi rodne i móc przeprowadzić diagnostykę lub zabieg.
Źródła:
A. Strama, A. Jaros i in. Pielęgnowanie pacjentki w wybranych procedurach w ginekologii, Wydawnictwo Edra Urban & Partner, Wrocław 2020.
