FT3 to badanie przeprowadzane w przypadku zaburzeń funkcjonowania tarczycy, zazwyczaj jeśli stwierdzi się uprzednio nieprawidłowy poziom TSH. Badanie jest krótkie i praktycznie bezbolesne, poza tym nie wiąże się z ryzykiem żadnych powikłań i komplikacji.
Czym jest T3 i kiedy należy zbadać poziom tego hormonu?
T3 to hormon produkowany przez tarczycę. Oprócz hormonu T3 w tarczycy wytwarzany jest hormon T4, którego jest dużo więcej, jednak to właśnie T3 ma silniejsze działanie. Hormon ten jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Odpowiedni poziom T3 jest szczególnie ważny w przypadku niemowląt, ponieważ zbyt niski poziom hormonów tarczycy może prowadzić do wystąpienia poważnych, nieodwracalnych zmian w mózgu, co może skutkować nawet niedorozwojem umysłowym. Prawidłowy poziom tego hormonu jest istotny również dla rozwoju ośrodkowego układu nerwowego oraz w czasie wzrostu. Zaleca się oznaczenie poziomu hormonów tarczycy, w tym T3, gdy podejrzewa się, że pacjent cierpi na zaburzenia funkcjonowania tarczycy. Badanie FT3 zleca się zazwyczaj po uprzednim przeprowadzeniu oznaczenia TSH, jeżeli wynik nie jest prawidłowy. Oznaczenie stężenia T3 ma szczególne znaczenie w diagnozowaniu nadczynności tarczycy, ponieważ jeżeli ma się do czynienia z nieprawidłowościami tego typu, poziom tego hormonu szybko wzrasta i dłużej utrzymuje się na stałym, podwyższonym poziomie. W przypadku podejrzenia niedoczynności tarczycy, badanie FT3 nie jest zazwyczaj zlecane. Z reguły lepsze wyniki daje oznaczenie poziomu wolnej frakcji tego hormonu, ponieważ wynik badania hormonu, który jest związany z białkami może być zafałszowany na przykład z powodu chorób wątroby, nerek, przyjmowania niektórych leków lub ciąży.
Zobacz także: Plastyka powiek – młodzieńczy wygląd i dobra jakość widzenia >>
Jak się przygotować do badania FT3?
Do badania poziomu hormonu T3 nie trzeba się w zasadzie w żaden specjalny sposób przygotowywać. Czasami lekarz może zalecić odstawienie na jakiś czas leków, które mogą wpływać na poziom T3 we krwi. Na stężenie T3 mają wpływ między innymi leki przeciwpadaczkowe, estrogeny, a także środki antykoncepcyjne. W związku z tym, należy poinformować lekarza zlecającego i wykonującego badanie o przyjmowanych lekach. Poza tym, podczas wywiadu lekarskiego należy powiedzieć o wszystkich dolegliwościach, przebytych chorobach oraz ewentualnej skłonności do krwawień.
pH – metria przełyku jest to badanie, które pozwala na ocenę zmian pH (stężenia jonów wodorowych), jakie zachodzą w przełyku. Dzięki badaniu pH – metrii przełyku można np. zdiagnozować chorobę refluksu żołądkowo przełykowego oraz ewentualnie ocenić stopień jej zaawansowania. Dzięki przeprowadzeniu tego badania można stwierdzić co jest przyczyną powstania choroby. W przypadku już stwierdzonej choroby refluksowej , badanie pH – metrii przełykowej służy do oceny skuteczności leczenia.
Badanie pH metryczne może być przeprowadzane w dwojaki sposób, jako badanie stacjonarne krótkoterminowe oraz badanie polegające na 24 godzinnej rejestracji pH.:
- badanie pH metryczne krótkoterminowe, polega na wywołaniu refluksu żołądkowo – przełykowego (zrzucenie treści żołądka do przełyku), poprzez ich sprowokowanie. Wszelkie zmiany odczynu w przełyku rejestrowane są przy pomocy specjalnego małego rejestratora połączonego z elektrodą.
- 24 godzinna pH – metria przełykowa, pozwala na całodobową rejestrację wszelkich zmian odczynu pH w przełyku pacjenta, podczas wykonywania przez pacjenta jego codziennych czynności.
Jakie są wskazania do wykonania badania?
Badanie pH metrii przełykowej wykonuje się w przypadku:
- podejrzenia choroby refluksowej, objawami cofania się kwaśnej treści żołądkowej do przełyku mogą być: bóle brzucha, wymioty, zgaga, dyskomfort w klatce piersiowej, niechęć do jedzenia, brak przyrostu masy ciała, niedokrwistość, nawracające infekcje dróg oddechowych, przewlekły kaszel, chrząkanie, próchnica zębów itp.
- oceny zaawansowania choroby refluksowej
- oceny skuteczności zastosowanego leczenia w przypadku refluksu żołądkowo – przełykowego
- podejrzenia choroby refluksowej u dzieci (często maskowanej infekcjami gardła i oskrzeli)
- przed planowanym zabiegiem chirurgicznym w refluksie żołądkowo – przełykowym
Zobacz także: Plastyka powiek – młodzieńczy wygląd i dobra jakość widzenia >>
pH – metria przełyku – przygotowanie do badania
Przed wykonaniem pH metrii przełykowej, należy wykonać dodatkowe zlecone przez lekarza badania takie jak:
- oznaczenie aktywności transaminaz
- morfologię krwi
- oznaczenie poziomu stężenia glukozy we krwi
Badaniami dodatkowymi, jakie mogą być zlecone jest:
- badanie EKG
- panendoskopia górnego odcinka przewodu pokarmowego
- USG jamy brzusznej
- badanie histopatologiczne wycinka tkanki z przełyku
Na dzień, przed wykonaniem badania, pacjent powinien pozostawać na lekkostrawnej diecie (na ok. 4 godziny przed planowanym badaniem nie powinien nic jeść ani pić, oraz palić papierosów). Niektóre z przyjmowanych leków mogą mieć wpływ na wynik badania, dlatego zaleca się odstawienie ich na 24 godziny przed badaniem (niektórych nawet na 2 tygodnie). Odstawienie leków należy bezwzględnie skonsultować z lekarzem prowadzącym (są to np.: środki alkalizujące, Ranigast, Altramet, Vegantalgin, Cordafen, Scopolan itp.).
pH – metria przełyku – jak wygląda badanie
Przed przystąpieniem do badania, wykonywane jest badanie manometryczne, które ma na celu zbadanie ciśnienia w przełyku. Dzięki temu możliwa jest lokalizacja dolnego zwieracza przełyku. Przed wykonaniem badania pH metrii przełykowej, lekarz znieczula środkiem w aerozolu (lub żelu) ściany błony śluzowej nosa i gardła. Następnie do nosa pacjenta zostaje wprowadzona specjalna sonda, połączona z pH metrem, która wykonuje pomiar stężenia jonów wodorowych (pH przełyku). Elektroda zostaje przymocowana do nosa pacjenta przy pomocy plastra (aby uzyskać jej stałe położenie). Sonda znajduje się ok. 5 cm. powyżej dolnego zwieracza przełyku. Wszelkie zmiany pH, rejestrowane są przez mały, przenośny rejestrator podłączony do elektrody w pH metrze. Aparat zapisuje wszystkie zmiany co 4 sekundy. W przypadku pH – metrii przełykowej 24 godzinnej, pacjent zapisuje w dzienniku pacjenta wszystkie czynności jakie wykonuje: dolegliwości, aktywność ruchową, czas oraz ilość przyjmowanych posiłków.
Badanie nie wywołuje powikłań (może wystąpić okresowe, krótkotrwałe krwawienie z nosa). Może być wykonywane u osób w różnym wieku (także u kobiet w ciąży).
Jak przebiega oznaczenie stężenia T3?
Badanie stężenia T3 polega na pobraniu z żyły łokciowej próbki krwi o odpowiedniej pojemności. Przed wykonaniem wkłucia, skórę pacjenta dokładnie odkaża się za pomocą jałowego wacika nasączonego alkoholem lub specjalnym środkiem odkażającym. Po zdezynfekowaniu miejsca, z którego pobierana będzie krew, pielęgniarka wkłuwa się w żyłę łokciową poprzez cienką igłę i pobiera próbkę krwi. Następnie próbka jest odpowiednio zabezpieczana i przekazywana do analizy laboratoryjnej. Miejsce, w którym wykonywane było wkłucie, jest zabezpieczane jałową gazą, a czasami na skórę przykleja się plaster. Po pobraniu krwi, na skórze pacjenta może się pojawić krwiak, który powinien samoistnie zniknąć po kilku dniach od pobrania krwi do badania. Oprócz tego, badanie FT3 nie wiąże się z ryzykiem powikłań.
Jakie są normy T3 we krwi?
O prawidłowym poziomie hormonu T3 we krwi mówi się, gdy stężenie tego hormonu zawiera się pomiędzy 2,25 a 6 pmol/L (w niektórych laboratoriach wynik podawany jest w innych jednostkach, wówczas norma wynosi 1,5 – 4,0 ng/L). Warunkiem stosowania tej normy jest równoczesny prawidłowy poziom TSH. W przypadku, gdy stężenie T3 jest obniżone, a jednocześnie TSH podwyższone, można mówić o niedoczynności tarczycy. Z kolei, jeżeli u pacjenta stwierdzi się zbyt wysoki poziom T3 (powyżej 6 pmol/L) przy jednoczesnym niskim poziomie TSH, można podejrzewać nadczynność tarczycy.
