Często można usłyszeć „moje dziecko jest niejadkiem”, ale czy istotnie, a może je tylko to, co chce, albo nie je z konkretnej przyczyny? Każdy z nas, również dzieci do normalnego i prawidłowego funkcjonowania na co dzień potrzebuje odpowiedniej ilości pożywienia. Dzięki niemu mamy energię i siłę, aby podołać pojawiającym się wyzwaniom, jednocześnie zapewnienie jej zbilansowania pozwala nam cieszyć się lepszym zdrowiem. Przedstawiamy 10 przyczyn, które mogą stanowić odpowiedź na pytanie: dlaczego dziecko nie chce jeść:

1. Alergia pokarmowa, gdy dziecko informuje nas o uczuleniu

Alergia pokarmowa jest pierwszym, co powinniśmy sprawdzić. Często nawet małe dzieci w sposób całkowicie instynktowny, bronią się przed jedzeniem lub spożywaniem konkretnych produktów. Wynika to z pojawienia się skojarzenia, że nieprzyjemne dolegliwości, jak np. ból brzucha pojawiają się po jedzeniu, lub po zjedzeniu określonej rzeczy więc lepiej tego unikać. Jeśli więc dziecko zaciekle broni się i nie chce jeść konkretnych produktów, warto sprawdzić, czy nie występuje u niego alergia pokarmowa.

2. Zespół złego wchłaniania, gdy jedzenie powoduje dyskomfort

Również może stanowić przyczynę niechęci do jedzenia u dziecka. Wiele osób mylnie łączy go z alergią pokarmową. Jednak mówimy o nim dopiero w sytuacji, gdy dziecko, które je, nawet w pełni wydawałoby się wystarczające ilości pożywienia, nie rozwija się w sposób prawidłowy.

W dolegliwości tej substancje odżywcze nie zostają wchłonięte przez układ pokarmowy, ale niemal w całości wydalone. U dzieci z tą dolegliwością występują charakterystyczne, cuchnące, tłuszczowe stolce. Najpopularniejszą odmianą zespołu złego wchłaniania jest celiakia, czyli nietolerancja glutenu.

3. Niedobór żelaza, czyli czemu dziecko je kredki

Żelazo to istotny element w budowie hemoglobiny, która transportuje tlen w obrębie naszej krwi. Niedobór żelaza, czyli anemia, niedokrwistość wywołuje niedotlenienie tkanek, co ma negatywny wpływ na funkcjonowanie całego organizmu. Jednym z charakterystycznych objawów jest właśnie brak apetytu. Wdrożenie odpowiedniego leczenia najczęściej skutkuje poprawą apetytu. U małych dzieci z niedoborami żelaza dochodzi często to tzw. spaczonego apetytu, czyli dziecko nie chce jeść normalnych posiłków, ale zjada kredę, tynk, papier czy kredki.

4. Infekcje, gdy nasza pociecha choruje to nie chce jeść

W przebiegu niemal każdej infekcji dziecko wykazuje niechęć do jedzenia. Jeśli trwa to 2-3 dni to nie powinniśmy się specjalnie martwić, a jedynie pilnować, aby dziecko jak najwięcej piło – szczególnie jeśli ma gorączkę. Czasem brak apetytu może sugerować, że w ukryciu rozwija się u dziecka jakaś infekcja, której nie zauważamy, jeśli jedynym objawem jest np. gorączka, warto przeprowadzić badania moczu, aby wykluczyć zapalenie dróg moczowych.

5. Zmuszanie do jedzenia, czyli przesadna ambicja rodziców?

Dzieci często mają określone upodobania kulinarne i np. jednego dnia jedzą tylko jedną rzecz, aby drugiego jeść inną. Może wydawać nam się to niezdrowe, jednak w ogólnym rozrachunku, w ciągu tygodnia dzieci i tak dostarczają do organizmu wszystko, czego potrzebują. Zmuszanie do spożywania tego, co nam wydaje się zdrowe i odpowiednie może z czasem doprowadzić do silnego zniechęcenia dziecka do jedzenia i utraty apetytu.

6. Rozwój, czyli „mamo ja rosnę”!

Niemowlęta do 1 roku życia jedzą regularnie, często i dużo. Jednak gdy zaczynają chodzić, nie mają wręcz czasu, aby odpowiednio długo usiedzieć przy stole i zjeść posiłek. W konsekwencji w tym okresie rozpoczyna się inny etap w ich rozwoju, chudną i stają się szczupłymi, biegającymi dwulatkami. Jest to dobre i wskazane, bo gdyby przez kolejny rok dziecko rosło, tak szybko, jak do tej pory i przybierało na wadze, to trzylatki przypominałyby uczniów szkoły podstawowej.

7. Zaparcia, bo jak jem to źle się czuję

Mogą one pojawić się z różnych przyczyn, a jedzenie tylko potęguje dolegliwości, więc dziecko stara się jeść możliwie jak najmniej. Aby apetyt powrócił, konieczne jest unormowanie wypróżnień, gdy dziecko poczuje się lepiej, znów zacznie sięgać po ulubione posiłki. Jeśli wprowadzenie zmian w diecie nie przyniesie rezultatu w rozluźnieniu stolca, należy poprosić lekarza o pomoc.

8. Zbyt mało ruchu, czyli wspólna zabawa na dworze

Ruch jest istotny niezależnie od pory roku. Dziecko powinno wychodzić na spacery nawet zimą, bo właśnie przebywanie i zabawa na świeżym powietrzu pozytywnie wpływa na poprawę apetytu.

9. Przekąski, słodycze – czyli cukier Twój wróg

Wiele dzieci pomiędzy posiłkami dostaje różnego rodzaju przekąski, dość powszechnie słodkie. Zmniejszają one apetyt w czasie głównych posiłków i prowadzą do próchnicy zębów. Najlepszym rozwiązaniem jest pozwolenie dziecku na jedzenie czegoś słodkiego w jeden dzień tygodnia, po czym musi odpowiednio umyć zęby, niżeli dawać słodycze każdego dnia w małych ilościach pomiędzy posiłkami.

Zobacz także: Próchnica u dzieci – jak się objawia, kiedy do dentysty, profilaktyka

10. Własne zdanie – jak rozwija się mały indywidualista

Dziecko chce osiągnąć samodzielność i podkreślić, że jest niezależne. Batalie między nim a rodzicami niestety bardzo często toczą się przy jedzeniu. Dwu- trzyletnie dziecko powinno napotkać na chłodną stanowczość rodziców, którzy na cześć rzeczy pozwalają, a na inne kategorycznie nie. Jeśli zauważy, że jego niejedzenie powoduje u nas irytacje, panikę lub złość, to będzie dobrze się bawić, pokazując kto, tu rządzi. Najlepiej wówczas przywiązywać mniejszą wagę do kwestii żywienia, a problem z czasem minie.

Czytaj również: Jak objawia się odwodnienie u niemowlęcia i małego dziecka?

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj