Badanie bakteriologiczne moczu inaczej nazywane jest posiewem moczu. Badanie wykonuje się w celu wykrycia bakteriomoczu, który jest dowodem na zakażenie układu moczowego. Celem tego badania jest wykrycie bakterii zawartych w oddanej do badania próbce moczu, poprzez namnażanie ich w warunkach laboratoryjnych na specjalnie do tego celu przygotowanych pożywkach.
Badanie to umożliwia lekarzowi rozpoznanie bakterii, które są odpowiedzialne za rozwój infekcji układu moczowego. Obok badania bakteriologicznego moczu na ogół jednocześnie wykonywany jest antybiogram. Jest to badanie, które określa wrażliwość wykrytych bakterii na antybiotyki, wiedza ta pozwala lekarzowi na dostosowanie odpowiedniego leczenia (dobrania odpowiedniego antybiotyku). Badanie bakteriologiczne moczu wykonuje się na zlecenie lekarza. Zazwyczaj wcześniej lekarz zleca ogólne badanie moczu.
Badanie bakteriologiczne moczu – wskazania
- wynik badania ogólnego moczu odbiega od normy (wskazuje na zakażenie układu moczowego)
- pacjent uskarża się na dolegliwości charakterystyczne dla zakażenia układu moczowego (trudności z oddawaniem moczu, uczucie bolesnego parcia na pęcherz, częste oddawanie moczu, wystąpienie krwiomoczu)
- badanie kontrolne po przebytym zakażeniu układu moczowego
- badanie kontrolne u kobiet w ciąży
- nieprawidłowy rozwój fizyczny dziecka
Jak należy przygotować się do badania posiewu moczu?
Przed przystąpieniem do badania bakteriologicznego moczu, należy pobrać z laboratorium odpowiednio wyjałowiony pojemnik służący do zebrania moczu do badania. Podobne naczynie można zakupić w aptece. Pojemnika nie należy wcześniej otwierać (robimy to dopiero w chwili pobierania próbki moczu do badania). Przed przystąpieniem do pobrania próbki moczu należy dokładnie umyć zewnętrzne narządy moczowo – płciowe.
W jaki sposób prawidłowo pobrać próbkę moczu do badania?
Za najlepszą próbkę moczu do badania bakteriologicznego uważa się mocz pobrany z porannej mikcji (po okresie całonocnego spoczynku) ze środkowego strumienia. Niezmiernie ważny jest sposób pobierania moczu do badania. Należy przygotować pojemnik, następnie oddać kilkadziesiąt mililitrów moczu do muszli klozetowej . Otworzyć pojemnik na mocz i oddać bezpośrednio do niego ok. 15 – 20 ml moczu (resztę moczu oddajemy do klozetu). Pojemnik z moczem należy szczelnie zakręcić i możliwie szybko oddać próbkę do laboratorium. Jeśli nie możemy dostarczyć moczu do badania natychmiast, możemy go przechować w temperaturze ok. 4° Celsjusza (maksymalny czas takiego przechowywania to 2 godziny). Próbka z moczem do badania powinna posiadać karteczkę zawierającą imię i nazwisko pacjenta oraz jego datę urodzenia. W przypadku kiedy pacjent nie jest w stanie samodzielni oddać moczu (np. obłożnie chory) w aptece są do nabycia specjalne plastikowe woreczki obejmujące ujście zewnętrznej cewki moczowej, które zakładamy choremu w celu pobrania próbki. W przypadku niemowlaka odruch oddawania moczu możemy u niego wywołać poprzez masowanie ręką okolicy lędźwiowej. W porannym moczu występuje największe stężenie bakterii, dlatego szansa na wyhodowanie w laboratorium patologicznych drobnoustrojów jest największa.
Wynik badania pacjent otrzymuje zwykle po 2, 3 dniach w formie opisowej z podaniem antybiogramu (określenie stopnia odporności bakterii na leki przeciwbakteryjne).
Zobacz także:
