Gronkowiec złocisty to bakteria stanowiąca duże zagrożenie dla człowieka, a szczególnie dla dzieci, głównie z uwagi na fakt, iż może wywoływać liczne jednostki chorobowe. Dodatkowo produkuje ona tzw. Enterotoksynę, która nie ulega zniszczeniu nawet przy zastosowaniu wysokiej temperatury. Sytuacja zatrucia przez toksynę gronkowca może stanowić równie silne zagrożenie co sama bakteria.
Co warto wiedzieć na temat gronkowca?
- Bardzo łatwo się nim zarazić, z uwagi na fakt, iż szacunkowe dane podają, że aż 10-50% populacji ludzkiej jest jego nosicielami. Przenosi się drogą kropelkową, przez zainfekowane przedmioty czy kontakt z nosicielem. Nie znamy dokładnej ilości osób zarażonych gronkowcem, gdyż wiele z nich jest jedynie nosicielami bakterii i nie wywołuje ona u nich jakichkolwiek objawów chorobowych.
- Bakterie gronkowca bytują w jamie nosowej, gardle oraz okolicach intymnych u kobiet.
- Nie istnieją szczepionki na gronkowca.
- Gronkowiec jest oporny na działanie antybiotyków.
- Zakażenie gronkowcem bardzo szybko się rozprzestrzenia na kolejne osoby.
Zakażenia wywoływane przez gronkowca złocistego
W wyniku infekcji gronkowcem złocistym może dojść do rozwoju licznych infekcji w obrębie dróg oddechowych, chorób skórnych, zapalenia opon mózgowych, zapalenia płuc, zapalenia żył, zapalenia mięśnia sercowego. Bakteria ta może również spowodować wystąpienie zakażeń układu kostnego oraz ropnie narządowe.
Infekcje spowodowane bakterią gronkowca rozwijają się przede wszystkim u osób, których odporność organizmu jest z jakiegoś powodu osłabiona, np. u małych dzieci, kobiet karmiących piersią, u narkomanów, osób które przybyły operację, osób z HIV i AIDS jak również osłabionych przez inne choroby.
Gronkowiec złocisty – drogi zakażenia
- Drogą kropelkową,
- Kontakt z osobą chorą lub nosicielem,
- Kontakt z zainfekowanymi powierzchniami lub przedmiotami,
- Aby zarazić się gronkowcem wystarczy niewielka rana przez którą bakterie przenikną do tkanek oraz krwi,
- Spożywanie zakażonych płynów i pokarmów.
Gronkowiec objawy
Jest to specyficzna bakteria, która może infekować różne miejsca naszego ciała i powodować odmienne stany i dolegliwości. Zaatakowana przez gronkowiec skóra objawi się liszajami, czyrakami czy ropniami. Gronkowiec jest również winowajcą powodującym jęczmień na oku. Infekcja może rozwinąć się w różnych miejscach naszego organizmu i dawać rozmaite objawy, wielu lekarzy podejrzewając zupełnie inną dolegliwość podaje antybiotyki, które nie działają lub inne nieskuteczne w tym wypadku leki, wówczas należy wykonać badania w kierunku gronkowca.
Gronkowiec w ciąży i u małych dzieci
Zakażenie gronkowcem w czasie trwania ciąży może stanowić duże zagrożenie dla matki i rozwijającego się płodu. Z tego powodu stwierdzenie zarażenia powinno skutkować bezwzględnie nieustannym przebywaniem kobiety pod opieką lekarza. Nie należy leczyć się samodzielnie.
Niemowlęta i małe dzieci, które zostały zakażone gronkowcem powinny również możliwie jak najszybciej znaleźć się pod opieką lekarza i otrzymać odpowiednie leki. U niemowląt w związku z gronkowcem powszechne są zapalenie spojówek, liszaje, czy zatrucie pokarmowe. U starszych dzieci pojawia się zapalenie mieszków włosowych, zespół oparzeniowy oraz stany zapalne narządów.
Enterotoksyny
Są to produkowane przez bakterie gronkowca toksyny, które rozwijają się w obrębie zakażonego jedzenia. Ich obecność w żaden sposób nie wpływa na nasze odczuwanie smaku czy zapachu, stąd nie możemy ocenić, iż występują one na danym pokarmie. Bardzo dobrze wzrastają na mięsie oraz nabiale. Nie są niszczone nawet przez wysokie temperatury, nie znikną więc jeśli posiłek ugotujemy lub upieczemy.
Gronkowiec złocisty diagnostyka
Podejrzenie gronkowca sprawia, że konieczne jest przeprowadzenie badań laboratoryjnych –krwi, moczu lub wymazu z rany w celu stwierdzenia jego obecności. Potwierdzenie tezy zachorowania stanowi podstawę do prowadzenia dalszych badań, które określa jego dokładny rodzaj i pozwolą na dobranie najlepszej i najskuteczniejszej w danym przypadku metody leczenia.
Gronkowiec złocisty leczenie
Powszechnie zakażenie gronkowcem leczone jest z zastosowaniem antybiotyków. Jednak wiele szczepów produkuje toksynę, która sprawia, że są one odporne na działanie penicyliny. Niektóre z pozostałych wytworzyły również odporność na inne antybiotyki.
Profilaktyka gronkowca
Aby zapobiec zakażeniu gronkowcem należy przede wszystkim wzmacniać odporność organizmu. Aby dobrze dbać o siebie i swoje dzieci konieczne jest stosowanie poniższych zaleceń:
- Stosowanie zdrowej i zbilansowanej diety,
- Odpowiednia suplementacja,
- Stosowanie preparatów wzmacniających,
- Leczenie wszelkich pojawiających się dolegliwości do samego końca (nie przerywamy stosowania antybiotyku wcześniej niż zostało to zalecone przez lekarza),
- Odpoczynek,
- Unikanie alkoholu i papierosów,
- Odpowiednia ilość snu.
Zobacz także: Afty u dzieci – wszystko o stanach zapalnych w jamie ustnej
