Heparyna jest wstrzykiwanym antykoagulantem, który zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi w naczyniach krwionośnych. Ma również tworzyć powierzchnię przeciwzakrzepową w różnych urządzeniach medycznych, takich jak probówki i sprzęt do dializy nerek.
Czym jest heparyna?
To wysoko siarczanowany glikozoaminoglikan i najbardziej ujemnie naładowana cząsteczka biologiczna. Chociaż heparyna nie rozkłada istniejących skrzepów krwi, wzmacnia naturalny mechanizm organizmu zaangażowany w lizę skrzepu.
Na co trzeba przyjmować heparynę?
Heparynę drobnocząsteczkową stosuje się w leczeniu skrzepów krwi, które mogą wystąpić w sercu, nogach i płucach. Zapobiega również krzepnięciu krwi po zabiegu, podczas transfuzji krwi, dializy nerek, czy pobierania krwi do badań laboratoryjnych. Zwiększa poziom białka przeciwkrzepliwego we krwi, chroniąc przed zakrzepicą żył.
Lekarz może ją przepisać w następujących przypadkach:
- zaburzenia krzepnięcia krwi,
- zakrzep krwi w płucach,
- ostry zespół wieńcowy,
- niedrożność tętnic obwodowych,
- profilaktyka choroby zakrzepowo-zatorowej tętnic obwodowych,
- zakrzepica żył głębokich,
- zawał serca,
- profilaktyka zakrzepicy żył,
- zapobieganie powstawaniu skrzepów krwi po przeskórnej interwencji wieńcowej.
Jak ją stosować?
Heparynę wstrzykuje się pod skórę lub we wlewie dożylnym. Pracownik służby zdrowia poda Ci pierwszą dawkę i pokaże, jak samodzielnie stosować lek. Zapytaj lekarza, pielęgniarkę lub farmaceutę, jeśli masz pytania lub wątpliwości, jak zrobić zastrzyk.
Pamiętaj, by nie wstrzykiwać dawki w mięsień. Czasami stosuje się ją 1-6 razy dziennie, a czasem podaje w formie powolnego wstrzyknięcia dożylnego trwającego wiele godzin.
Jeśli będziesz samodzielnie wstrzykiwał heparynę, postępuj zgodnie z ulotką. Nie bój się pytać specjalistę, jeżeli czegoś nie rozumiesz. Przechowuj ją w temperaturze pokojowej, z dala od wilgoci. Pamiętaj, by stosować tylko tę dawkę, którą zalecił lekarz.
Warto wiedzieć: Żylaki nóg – kiedy pomoże skleroterapia?
Środki ostrożności
Jeśli cierpisz na zaburzenia krwi (np. hemofilię), bakteryjne zapalenie wsierdzia, nadciśnienie, problemy z żołądkiem, wątrobą lub jelitami, koniecznie poinformuj o tym lekarza. Tak samo musisz go powiadomić, jeżeli masz tendencję do krwotoków albo intensywnych i/lub nieregularnych miesiączek.
Dodatkowo heparyna może wchodzić w interakcję z różnymi lekami. Powiedz lekarzowi o wszystkich, jakie zażywasz, bez względu na to, czy są na receptę, czy nie. Nawet niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak aspiryna, mogą zwiększać ryzyko krwotoku.
Skutki uboczne
W niektórych przypadkach stosowanie heparyny może prowadzić do nowych zakrzepów. Jeśli odczuwasz ból w klatce piersiowej, pachwinie lub nodze, natychmiast zgłoś się do lekarza. Jeżeli masz problemy z oddychaniem, zaburzenia równowagi lub widzenia albo boli Cię głowa, niezwłocznie wybierz się do specjalisty.
Umów się do lekarza, jeśli wystąpi długotrwałe krwawienie z dziąseł lub skaleczeń; uporczywe krwotoki z nosa; ciężka lub długa miesiączka; ciemny mocz; skłonność do siniaków; zawroty głowy lub silny ból głowy. Heparyna może powodować krwawienie, jeśli dawka jest za wysoka.
Literatura:
1. Andrzej Szczeklik: Choroby wewnętrzne : podręcznik multimedialny oparty na zasadach EBM. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2006.
Zobacz także: Wpływ kwasów omega-3 na układ krwionośny
