Hemofobia to stosunkowo często występująca fobia, objawiająca się strachem przed widokiem lub pobraniem krwi, oraz lękiem przed wszystkimi innymi rzeczami związanymi z krwią. Ten rodzaj fobii różni się nieco od innych chorób z tego rodzaju. Skąd się bierze i jak sobie radzić z lękiem?
Co to jest hemofobia i skąd się wzięła?
Podobnie jak inne fobie, hemofobia to zaburzenie nerwicowe, które objawia się panicznym lękiem i strachem przed czynnikiem stresogennym. W przypadku hemofobii tym czynnikiem jest krew – jej widok, pobieranie lub badanie. U niektórych strach wywołuje już kropla krwi, podczas gdy inni odczuwają objawy fobii dopiero przy znacznej jej ilości. Jako jedna z nielicznych fobii, hemofobia może mieć podłoże genetyczne. Poza tym przyczyn szukać należy, podobnie już jak w innych rodzajach fobii, w dzieciństwie lub tych momentach życia, kiedy mieliśmy nieprzyjemne wspomnienia związane z krwią – jej pobraniem, czy badaniem.
Przede wszystkim hemofobia to strach przed widokiem, pobraniem lub badaniem krwi. Cechą wyróżniającą ją od innych schorzeń lękowych są objawy, którymi się przejawia. Do nich należą przede wszystkim omdlenia wazowagalne (wywołujące odruchowe zwolnienie rytmu serca oraz spadek ciśnienia), które rzadko występują przy innych fobiach. Strach przed widokiem krwi lub jej pobieraniem może również powodować nadmierną potliwość, bladnięcie, szczękościsk czy przyspieszenie lub zwolnienie akcji serca.
Hemofobia – jak ją zdiagnozować
Pod względem diagnozowania, hemofobia nie różni się od innych tego typu zaburzeń. Diagnozy dokonuje lekarz psychiatra lub psycholog. Lekarz powinien również ustalić poziom nasilenia się choroby i jej stadium. Niektórych przeraża i paraliżuje duża ilość krwi, innym chorym wystarczy wzmianka o pobieraniu krwi. Odpowiednia terapia pozwala na wyleczenie całkowicie objawów choroby, ale nawet bez tego nie zagraża ona zdrowiu lub życiu pacjenta. Często jednak jest poważnym utrudnieniem w codziennym funkcjonowaniu. Nie należy jednak skrywać lęku przed otoczeniem, aby nie narażać się na dodatkowy stres. W przypadku strachu przed pobieraniem krwi, warto wybrać się do punku pobrań z bliską osobą, która będzie dla nas wsparciem oraz powiedzieć pielęgniarce o swoim strachu. Dzięki temu unikniemy nieprzyjemnego stresu. Pobranie krwi będzie o wiele szybsze i mniej bolesne jeżeli powiemy osobie pobierającej krew o naszej fobii. Dzięki temu będzie mogła dopasować sposób pobrania krwi do sytuacji, np pozwoli nam się położyć lub zastosuje inną technikę pobierania krwi.
Hemofobia – Leczenie
Najlepszym i jedynym sposobem na wyleczenie hemofobii jest odpowiednio dobrana terapia. Podobnie jak w przypadku innych fobii, najczęściej stosowaną metodą leczenia tego typu schorzenia jest terapia desensytyzacja, czyli metoda “małych kroków”. Z jej pomocą osoba cierpiąca na hemofobię, powoli jest oswajana z czynnikiem stresogennym (w tym przypadku krwią). Czasami w leczeniu tego typu fobii stosuje się także hipnozę, jednak nie jest to powszechne działanie i zazwyczaj nie przynosi lepszych efektów niż metoda “małych kroków”. Czasami psychoterapia wymaga także wsparcia farmakologicznego, które ma na celu wyciszenie pacjenta. Bardzo ważne w leczeniu fobii jest zaangażowanie pacjenta, ale również wsparcie rodziny.
Zobacz także: Zoofobia – wszystko co musisz wiedzieć
