Czym dokładnie różni się dystymia od depresji? Jakie są objawy i jak wygląda leczenie? Chętnie odpowiemy na te pytania. Jeśli czujesz, że potrzebujesz dowiedzieć się więcej na temat tej choroby, wyjaśnimy podstawowe pojęcia i przedstawimy możliwości leczenia.
Jakie objawy daje dystymia? Co odróżnia ją od depresji?
Dystymia może czasem do złudzenia przypominać depresję. Choroby nie są jednak tym samym i warto wiedzieć, jak je rozróżnić. Na początek warto jednak przybliżyć typowe objawy towarzyszące dystymii. Należą do nich:
- zmniejszenie energii lub aktywności,
- bezsenność,
- mała wiara w siebie,
- trudności w koncentracji uwagi,
- płaczliwość,
- utrata zainteresowania i radości z czynności sprawiających przyjemność,
- poczucie bezradności,
- dostrzegalne nieradzenie sobie ze zwykłymi obowiązkami codziennego życia lub duża trudność w wykonywaniu tych obowiązków,
- pesymizm wobec przyszłości i/lub tendencja do rozpamiętywania przeszłości,
- wycofanie się z życia społecznego,
- zmniejszona rozmowność.
Warto jednak zaznaczyć, że nie wszystkie objawy muszą występować u chorego. Pacjent musi doświadczać co najmniej trzech z wyżej wymienionych objawów i muszą się one utrzymywać co najmniej przez 2 lata. Oczywiście będą zdarzać się przez ten czas okresy, w których dana osoba będzie czuć się nieco lepiej. Jednak ogólne obniżenie nastroju powinno utrzymywać się przez dłuższy czas.
To między innymi jest główna różnica pomiędzy dystymią a depresją. Tutaj objawy będą znacznie mniej nasilone, jednak proces diagnozy wydłuży się z tygodni do lat. Dystymia nazywana jest często przez to „lekką depresją”. Nie należy jednak lekceważyć jej objawów i warto skonsultować się z psychiatrą.
Jakie są przyczyny dystymii? Choroba może mieć również podłoże genetyczne
W przypadku dystymii mówi się o czterech głównych przyczynach.
- Przyczyną może być genetyka. Jeśli w rodzinie występują tego typu problemy, to z dużym prawdopodobieństwem u dziecka również się one pojawią. Co ważne chodzi o samą predyspozycję do tego typu zaburzeń i chorób. Tak więc inni członkowie rodziny wcale nie muszą mieć dystymii, a mogą cierpieć na inne problemy związane z psychiką.
- Zaburzenia neuroprzekaźników w mózgu, w tym głównie serotoniny i adrenaliny również mogą okazać się przyczyną. Podobną genezę może mieć również depresja.
- Zaburzenia związane z tarczycą i choroby hormonalne.
- Przyczyny zewnętrzne, takie jak przewlekły stres lub nieprzepracowana trauma.
Jak można zauważyć, na dystymię może zapaść właściwie każda osoba. Z tego powodu nigdy nie powinno lekceważyć się tego typu objawów. Dystymię można skutecznie leczyć, o czym z pewnością poinformuje lekarz psychiatra.
Zobacz także: Jak Esperal pomaga w utrzymaniu trzeźwości?
Jak wygląda leczenie dystymii? Warto połączyć psychoterapię z farmakoterapią
W przypadku dystymii ścieżka leczenia jest podobna do depresji. Warto połączyć farmakoterapię z psychoterapią. Leki i spotkania z terapeutą, pomogą wypracować nowe zdrowsze schematy radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Jeśli więc czujesz, że ktoś w twoim otoczeniu może wykazywać takie objawy lub ty sam cierpisz z powodu takich dolegliwości, koniecznie zgłoś się do psychiatry i/lub psychologa. Pamiętaj, że emocje są naturalną częścią życia człowieka. Jeśli jednak stają się przytłaczające i sprawiają cierpienie, a także bezpośrednio wpływają negatywnie na twoje życie, warto zadbać o nie z pomocą specjalisty.
