Bronchoskopia to badanie elementów odcinka układu oddechowego, czyli krtani, tchawicy oraz oskrzeli. Badanie niestety może powodować dyskomfort, jednak czasami jego przeprowadzenie jest konieczne w celu zdiagnozowania przyczyn takich dolegliwości jak krwioplucie czy kaszel. Często bronchoskopia jest stosowana jako badanie uzupełniające do badania radiologicznego płuc.
Bronchoskopię nazywa się również wziernikowaniem krtani, tchawicy i oskrzeli. Do badania używany jest tak zwany bronchoskop, czyli endoskop zakończony źródłem światła, co umożliwia dokładne oglądanie elementów układu oddechowego. Niekiedy zamiast bronchoskopu stosuje się bronchofiberoskop, który jest bardziej elastyczny i pozwala na dokładniejsze badanie. Oprócz tego, że badanie pozwala na diagnostykę chorób układu oddechowego, umożliwia usunięcie ropy, wydzieliny, krwi, a także ciał obcych z oskrzeli. Czasami poprzez bronchoskop, bezpośrednio do oskrzeli, podawane są leki.
Kiedy zaleca się przeprowadzenie bronchoskopii?
Wskazaniem do przeprowadzenia bronchoskopii są objawy mogące świadczyć o chorobie dróg oddechowych. Te objawy to między innymi duszności, męczący kaszel, krwioplucie, a także częste, nawracające zapalenie płuc. Badanie przeprowadza się także u osób, u których podejrzewa się nowotwory. Oprócz tego, że badanie przeprowadza się w celach diagnostycznych, można jest przeprowadzać jeżeli zajdzie konieczność udrożnienia oskrzeli i odessanie wydzieliny lub usunięcia ciał obcych.
Bronchoskopia – Jak się przygotować do badania?
Na bronchoskopię pacjent musi przyjść na czczo. Zaleca się, aby nie jeść przez minimum 6 godzin przed poddaniem się badaniu, a przez 2 godziny przed badaniem nie należy również nie pić. Poza tym, przez co najmniej dobę przed badaniem nie należy palić papierosów. Na bronchoskopię warto zabrać ze sobą wyniki wszystkich wykonywanych badań. Podczas wywiadu należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, przebytych chorobach oraz ewentualnej skłonności do krwawień. Szczególnie ważne jest, aby lekarz przeprowadzający badanie wiedział o tym, że pacjent cierpi na nadciśnienie, astmę, katar sienny, zaburzenia rytmu serca oraz alergie na leki.
Jeżeli pacjent nosi protezy zębowe, na czas badania musi je wyciągnąć.
Jak przebiega badanie?
Przed przeprowadzeniem bronchoskopii pacjentowi podaje się środek uspokajający oraz atropinę, czyli lek spowalniający akcję serca i zmniejszający ryzyko skurczu krtani. Dodatkowo tylna ściana gardła, struny głosowe oraz nasada języka są znieczulane miejscowo, a w niektórych przypadkach stosuje się znieczulenie ogólne. Znieczulenie miejscowe ma na celu zapobieganie pojawieniu się odruchów wymiotnych.
Po znieczuleniu, przez usta wprowadzany jest bronchoskop, który powoli przesuwa się przez tchawicę do oskrzeli. Po dotarciu do oskrzeli, za pomocą szczoteczki, ssaka albo szczypczyków umieszczonych na końcu endoskopu, pobiera się próbki tkanek. Możliwe jest pobranie wycinek tkanek, śluzu, a także popłuczyn z drzewa oskrzelowego. Pobrane próbki są następnie w odpowiedni sposób zabezpieczane i wysyłane do laboratorium. Próbki są analizowane podczas badania histopatologicznego, cytologicznego oraz bakteriologicznego. Czasami podczas bronchoskopii przeprowadza się biopsję tkanki płucnej. Wówczas po badaniu zalecane jest wykonanie prześwietlenia klatki piersiowej, podczas którego sprawdza się czy bronchoskopia nie spowodowała żadnych powikłań. Dodatkowo, po badaniu pacjent powinien przez kilka godzin pozostać pod kontrolą lekarską.
Bronchoskopia, w zależności od przebiegu i stanu dróg oddechowych pacjenta, trwa zwykle od 15 do 30 minut. Jeśli podczas badania wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, należy ten fakt natychmiast zgłosić lekarzowi przeprowadzającemu badanie.
