Choroby weneryczne należą do grupy chorób, które przenoszone są drogą płciową. Wszystkie choroby przenoszone tą drogą mogą być wywołane przez bakterie, wirusy, pasożyty lub grzyby. Często chory może nieświadomie zakażać inne osoby, ponieważ choroby weneryczne mogą nie dawać wyraźnych objawów. Jak najwcześniejsze wykrycie chorób przenoszonych drogą płciową umożliwia skuteczne leczenie oraz chroni przed powikłaniami. Należy pamiętać, że choroby weneryczne nie wykryte i nie leczone, mogą powodować groźne powikłania takie jak bezpłodność czy choroby nowotworowe.
Jak uniknąć zakażenia chorobami wenerycznymi?
Najlepszym sposobem ustrzeżenia się przed zakażeniem chorobami wenerycznymi, jest unikanie przypadkowych kontaktów seksualnych. Jeśli nie możemy zaniechać tego typu kontaktów, należy pamiętać o stosowaniu odpowiednich środków, które będą chronić nasz organizm przed zakażeniem (np. prezerwatywa). Uprawianie seksu tylko z jednym stałym partnerem znacznie zmniejsza ryzyko zakażenia czy też rozwoju infekcji grzybiczej lub wirusowej. Pomimo tego, że patogeny odpowiedzialne za wystąpienie choroby wenerycznej najczęściej przenoszone są drogą płciową, należy pamiętać, że do zakażenia może dojść również poprzez uszkodzoną skórę lub błonę śluzową. Należy pamiętać również o regularnych badaniach kontrolnych (u kobiet np. badania cytologiczne), które pozwalają na wcześniejsze wykrycie zakażenia, i w przypadku jego wystąpienia na szybkie rozpoczęcie leczenia.
Choroby weneryczne – jak można wykryć zakażenie?
Najprostszym sposobem na wykrycie zakażenia chorobą weneryczną, jest wykonanie badania krwi pod tym kątem. Kolejnym sposobem na stwierdzenie czy nie jesteśmy zakażeni, jest wykonanie badania mikrobiologicznego czyli zbadania materiału pobranego z pochwy lub szyjki macicy u kobiet, w przypadku mężczyzn z wydzieliny z penisa. Badania te, pozwalają na ewentualne potwierdzenie wystąpienia choroby i na wyodrębnienie patogenu. Na podstawie wyniku badań mikrobiologicznych, można rozpoznać wirusa, bakterię bądź grzyba odpowiedzialnego za wystąpienie choroby (np. rzęsistkowicy) i przystąpić do leczenia.
Jakie badania w przypadku konkretnej choroby wenerycznej?
Kiła – należy do najgroźniejszych chorób wenerycznych, wykrywa się ją podczas badania krwi tzw. odczyn Wassermana (obecnie odczyn USR, VDRL). Do wykonania badania nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Kobiety w okresie ciąży powinny mieć dwukrotnie wykonywane badanie w kierunku kiły, by zapobiec wrodzonemu zakażeniu u dziecka. AIDS – choroba wywołana zakażeniem wirusem HIV, w celu wykrycia choroby należy wykonać test na HIV, czyli badanie krwi na obecność przeciwciał (od ryzyka zakażenia muszą upłynąć trzy tygodnie). Badanie można wykonać bezpłatnie i anonimowo w punktach konsultacyjno – diagnostycznych (nie wymagane jest skierowanie na badanie od lekarza). Rzeżączka – choroba możliwa jest do wykrycia poprzez wykonanie badania krwi. Grzybica – jest chorobą, która może być wykryta poprzez wykonanie posiewu oraz analizę wydzieliny pobranej z pochwy lub penisa. Wirusowe zapalenie wirusem B i C – czyli HBV i HCV, wykrywane jest poprzez badanie krwi. Badania wykonują rejonowe szpitale zakaźne. Wirus HPV, czyli wirus brodawczaka ludzkiego – może być wykryty podczas badania cytologicznego (niektóre jego typy wywołują raka szyjki macicy), u mężczyzn należy zbadać wydzielinę z penisa.
Zobacz także:
