Anoskopia jest badaniem, które pozwala lekarzowi na zbadanie, ocenę i ewentualne pobranie materiału do dalszych badań, odbytu pacjenta. Jest to badanie proktologiczne podczas którego, lekarz ma możliwość oceny dolnego odcinka jelit oraz odbytu od wewnątrz. Podczas wykonywania tego badania lekarz wprowadza do odbytu chorego specjalny wziernik, umożliwia on dokładne oględziny wewnętrznej części kanału odbytniczego i odbytu pod względem wszelkich występujących nieprawidłowości np. hemoroidów.
Pomocne w oględzinach odbytu jest to, że wprowadzony do odbytu wziernik wdmuchuje niewielką ilość powietrza, jednak u pacjenta powoduje niewielki dyskomfort i uczucie parcia na stolec. Jeżeli podczas wykonywania anioskopii lekarz proktolog stwierdzi jakieś nieprawidłowe zmiany chorobowe, wycinki mogą być natychmiast pobrane i poddane badaniu laboratoryjnemu przy pomocy mikroskopu w badaniu histopatologicznym.
Jakie są wskazania do przeprowadzenia badania anoskopii?
- dyskomfort i bóle okolic odbytu podczas oddawania stolca
- zmiany guzowate okolic odbytu
- występujące krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego
- zmiany w rytmie oddawania stolca i jego konsystencji
- bezskuteczne parcie na stolec
- nie trzymanie stolca
- badanie kontrolne, po wcześniej przebytych chorobach okolic odbytu
W jaki sposób pacjent powinien przygotować się do anoskopii?
- w dniu kiedy wykonywane będzie badanie anoskopii, pacjent może zjeść lekkostrawny posiłek (nie musi być na czczo)
- na dwie godziny przed badaniem powinno dokonać się wlewki przeczyszczającej z Rectanalu (preparat jest dostępny w aptece bez recepty)
- po wykonaniu wlewki pacjent przygotowujący się do badania powinien pozostawać w ruchu, nie należy siedzieć lub kłaść się do łóżka
- pęcherz powinien być pusty
- jeżeli pacjent, który ma być poddany badaniu anoskopii cierpi na jedną z przewlekłych chorób wymagających stałego przyjmowania leków (np. choro y serca, padaczka, nadciśnienie tętnicze), w dniu badania powinien przyjąć zalecaną dawkę leku popijając jedynie niewielką ilością wody
Anoskopia: jak przebiega badanie
Pacjent rozebrany kładzie się na łóżku w pozycji na boku z kolanami podciągniętymi pod klatkę piersiową (może się też pochylić, opierając się np. stół). Wprowadzany wziernik – anoskop ma długość ok.8 – 10 cm. Najmniej 10 min. przed przystąpieniem do badania pacjentowi doodbytniczo zostaje podany środek znieczulający w postaci żelu. Następnie anoskop umieszczany jest w odbytnicy. W skrajnych przypadkach (kiedy pacjent nie jest w stanie znieść badania), stosuje się dożylnie leki powodujące silną sedację (takie jak ketamina czy fentanyl). Lekarz prowadzący badanie, może prosić pacjenta o rozluźnienie się lub o parcie (jest to pomocne w sprawniejszym umieszczeniu anoskopu w odbycie). Po umieszczeniu wziernika lekarz oświetla dolną część odbytu i odbytnicę. Po wykonaniu badania np. obserwacji wybrzuszeń wyściółki odbytnicy, lekarz usuwa anoskop. Lekarz informuje pacjenta o wyniku badania w formie pisemnej (jeśli nie istnieją wskazania do dalszych badań). Anoskopia jest badaniem całkowicie bezpiecznym. Jedynie u pacjentów, którzy cierpią na hemoroidy, po wyjęciu wziernika może wystąpić lekkie krwawienie.
Zobacz także:
