Gazometria to badanie krwi, które pozwala na diagnozowanie oraz monitorowanie leczenia różnorodnych nieprawidłowości, między innymi zaburzeń wymiany gazowej oraz równowagi kwasowo – zasadowej. Badanie trwa zaledwie kilka minut i polega na pobraniu krwi z tętnicy, a następnie odpowiednim zabezpieczeniu próbki i poddaniu krwi analizie laboratoryjnej. Gdy zaistnieje taka konieczność, badanie przeprowadza się również u płodu oraz dziecka kobiety rodzącej.

Jakie są wskazania do przeprowadzenia gazometrii?

Gazometria jest wskazana u pacjentów, u których podejrzewa się niewydolność oddechową.  Niewydolność oddechowa jest dość trudna do zdiagnozowania, ponieważ może się objawiać różnorodnymi dolegliwościami, takimi jak duszności, częsta zadyszka, problemy z oddychaniem, mdłości a nawet wymioty. Badanie wykonuje się także u osób, które mogą cierpieć na zaburzenia równowagi kwasowo – zasadowej, jaka może się pojawić po przebytej sepsie, wstrząsie, niewydolności serca, niewydolności nerek, a także w powikłaniach cukrzycy. Badanie jest stosowane również w celu monitorowania postępów leczenia. Poza tym, badanie przeprowadza się u pacjentów cierpiących na choroby metaboliczne, osób po operacji serca, mózgu oraz innych operacjach wykonywanych w znieczuleniu ogólnym oraz pacjentów, którzy przeszli urazy głowy lub szyi. W niektórych przypadkach przeprowadza się gazometrię płodu, jednak wówczas muszą zaistnieć poważne wskazania do przeprowadzenia badania. Wskazaniem do przeprowadzenia tego badania są między innymi cukrzyca ciężarnej, nadciśnienie tętnicze, małowodzie, częste i zbyt silne skurcze, obecność smółki w płynie owodniowym oraz umiarkowana bradykardia i tachykardia.

Jakie są przeciwwskazania do przeprowadzenia badania?

Nie ma jednoznacznych przeciwwskazań, które uniemożliwiają wykonanie gazometrii. W niektórych przypadkach, takich jak małopłytkowość, znacznie podwyższone ciśnienie rozkurczowe oraz poważne zaburzenia krzepnięcia, lekarz może zrezygnować z przeprowadzenia badania.

Jak przebiega gazometria?

Badanie polega na pobraniu od pacjenta próbki krwi, zazwyczaj z tętnicy udowej albo promieniowej, ale dopuszcza się pobranie krwi z płatka ucha lub opuszki palca. Przed pobraniem krwi, konieczne jest dokładne zdezynfekowanie skóry w miejscu, w którym będzie wykonywane wkłucie. Po pobraniu krwi bardzo ważne jest szczelne zamknięcie i odpowiednie zabezpieczenie strzykawki, tak aby nie doszło do kontaktu krwi z powietrzem. Po zabezpieczeniu próbki krwi, najlepiej od razu poddać ją analizie, a jeżeli nie ma takiej możliwości, próbkę należy przechowywać w naczyniu z lodem, jednak nie dłużej niż trzydzieści minut. Jeżeli gazometrię przeprowadza się u płodu, pobiera się krew pępowinową lub włośniczkową. Gazometria może być przeprowadzona również u kobiety rodzącej. Wówczas do pochwy kobiety wprowadza się wziernik dopochwowy, który pozwala na uwidocznienie główki dziecka. Najpierw główkę oczyszcza się z krwi, śluzu oraz płynu owodniowego, a następnie przyciska się do niej specjalne narzędzie i pocierając główkę doprowadza do miejscowego przekrwienia. Później główkę przecina się ostrym nożykiem, a krew pobiera się do przygotowanej kapilary. W miejscu nacięcia przykłada się jałowy gazik, którym tamuje się krwawienie.

Jakie powikłania mogą wystąpić po badaniu?

Gazometria jest badaniem bezpiecznym i nie wiąże się z ryzykiem poważnych powikłań. W miejscu wkłucia może się pojawić jedynie niewielki siniak, który znika samoistnie po krótkim czasie. Gdy przeprowadzana jest gazometria płodu, może dojść do zakażenia płodu lub rodzącej kobiety.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj