BPH, czyli łagodny przerost prostaty, to zjawisko bardzo często dotykające męską część populacji. Około 90% mężczyzn powyżej 85. roku życia cierpi z powodu przerostu prostaty. Zaleganie moczu w pęcherzu oraz problemy z jego oddawaniem spowodowane są położeniem anatomicznym struktury. Gruczoł krokowy znajduje się pod pęcherzem moczowym, a ponadto otacza cewkę moczową w części jej przebiegu. Leczenie rozrostu prostaty często hamuje pogarszanie się objawów oraz zmniejsza ich intensywność.
ABC rozrostu prostaty
Łagodny przerost prostaty jest zdarzeniem dosyć zagadkowym mimo licznych badań oraz wykrytych mechanizmów molekularnych. Głównym czynnikiem stymulującym rozrost prostaty jest testosteron. Uwalniany z jąder pod wpływem hormonu luteinizującego testosteron dostaje się do nabłonka gruczołu krokowego. Wewnątrz komórek prostaty pod wpływem enzymów ulega on przemianie do DHT, czyli dihydrotestosteronu. Związek ten stymuluje prostatę do spełniania jej funkcji, jaką jest wydzielanie płynu do nasienia. Oprócz stymulacji do spełniania funkcji gruczołu DHT pobudza komórki prostaty do podziałów, a zatem zwiększenia objętości gruczołu krokowego. Łagodny przerost prostaty powoduje utrudniony odpływ moczu z pęcherza moczowego na drodze dynamicznej oraz statycznej.
Dynamiczna składowa zwężenia szyi pęcherza moczowego polega na zwiększonym napięciu mięśniówki gruczołu krokowego oraz jego torebki. Pobudzenie napięcia mięśni jest spowodowane odruchowym zwiększeniem parcia na cewkę moczową przy obecnej przeszkodzie mechanicznej pod postacią rozrośniętego gruczołu. Proces kontrolowany jest przez receptory adrenergiczne.
Składowa statyczna to bariera mechaniczna w obrębie cewki pod postacią przerośniętego gruczołu krokowego.
Pochodną tych zdarzeń jest zmniejszająca się wydolność mięśnia wypieracza pęcherza – skutkuje to zaleganiem moczu w pęcherzu, a zatem uczuciem niepełnego wysikania się.
Warto wiedzieć: Rak prostaty – objawy, leczenie i rokowania
Jak zapobiec zaleganiu moczu w pęcherzu?
Leczenie łagodnego przerostu prostaty w początkowych fazach opiera się na metodach zachowawczych oraz podawaniu leków. W niektórych przypadkach niezbędne jest poddanie się zabiegowi chirurgicznemu.
Leczenie farmakologiczne ma na celu zmniejszenia zwężenia cewki moczowej zarówno poprzez zmniejszenie wielkości przeszkody, jaką stanowi prostata, jak i hamowanie wzmożonego napięcia mięśniówki. W tym celu stosuje się leki hamujące przemianę testosteronu oraz wybrane leki miorelaksacyjne. Innymi lekami są preparaty oparte na wyciągach roślinnych, używane zwłaszcza w przypadku rozrostu prostaty o niewielkim stopniu nasilenia objawów. Do takich leków należy m.in. Prostamol Uno, który zawiera wyciąg z owoców boczni piłkowanej i pozwala skutecznie załagodzić problem.
Decyzja o leczeniu, zwłaszcza chirurgicznym, musi zostać podjęta przy współpracy pacjenta z lekarzem. Łagodny przerost prostaty, z wyjątkiem sytuacji kiedy występuje ryzyko całkowitego zatrzymania moczu, nie stanowi bezpośredniego zagrożenia życia. Z tego powodu należy oszacować, czy pozytywne skutki terapii są większe niż potencjalne ryzyko powikłań leczenia. Szacowanie takie odbywa się poprzez analizę dyskomfortu związanego z przerostem prostaty oraz dostępnych metod leczenia.
Zobacz więcej: Prostata – czym jest i jaką pełni rolę
