Fluor jest minerałem występującym w kościach i zębach. Oprócz tego znajduje się naturalnie w wodzie, glebie, roślinach, skałach i powietrzu. Jest powszechnie stosowany w stomatologii w celu wzmocnienia szkliwa. Pomaga też zapobiegać ubytkom.
Najpopularniejsze zastosowania fluoru
Zwykle występuje on w wodzie wodociągowej. W wielu krajach dodawany jest też do wody pitnej. Stosowany jest również w następujących produktach dentystycznych:
- pasta do zębów,
- cementy stomatologiczne i wypełnienia,
- żele i płyny do płukania jamy ustnej,
- lakier do zębów,
- niektóre marki nici dentystycznej,
- suplementy fluorkowe, zalecane w regionach, w których woda nie jest fluoryzowana.
Ponadto używany jest w pozytonowej tomografii emisyjnej (PET); pestycydach; do wytwarzania produktów z teflonu, stali i aluminium; jako środek czyszczący.
Najważniejsze zalety fluoru
Jest on korzystny dla naszych zębów, ponieważ:
- odbudowuje (remineralizuje) osłabione szkliwo zębów,
- spowalnia utratę minerałów ze szkliwa zębów,
- odwraca wczesne oznaki próchnicy,
- zapobiega rozwojowi szkodliwych bakterii jamy ustnej.
Kiedy bakterie w jamie ustnej rozkładają cukier i węglowodany, wytwarzają kwasy pochłaniające minerały w szkliwie zębów. Ta utrata minerałów nazywana jest demineralizacją. W przypadku osłabienia szkliwa, zęby stają się wrażliwsze na bakterie powodujące ubytki.
Potencjalne skutki uboczne
Nadmierne narażenie na fluor może prowadzić do wielu poważnych problemów zdrowotnych. Może ono wynikać z:
- fluoryzacji wody miejskiej,
- wysokiego stężenia fluoru w naturalnie słodkiej wodzie,
- fluoryzowanego płynu do płukania jamy ustnej lub pasty do zębów z fluorem,
- niesprawdzonej wody butelkowanej,
- niewłaściwego stosowania suplementów fluorkowych,
- jedzenie produktów wzbogaconych fluorem.
Do możliwych skutków ubocznych możemy zaliczyć przebarwienia zębów i problemy z kośćmi.
Fluoroza zębów
Narażenie na wysokie stężenie fluoru w dzieciństwie, gdy rosną zęby, może prowadzić do łagodnej fluoryzacji zębów. W szkliwie pojawiają się wówczas małe białe smugi lub plamki. Nie wpływają one jednak na zdrowie zębów. Jednak przebarwienia są widoczne.
Karmienie niemowląt piersią lub mlekiem modyfikowanym w wodzie bezfluorowej, może ochronić je przed fluorozą. Dodatkowo dzieci poniżej 6 roku życia nie powinny stosować płynów do płukania ust z fluorem. Należy też obserwować maluchy, by nie połykały pasty do zębów.
Zobacz również: Przebarwienia na zębach mogą wystąpić również u dziecka
Fluoroza szkieletowa
Nadmierna ekspozycja na fluor może również prowadzić do choroby kości, zwanej fluorozą szkieletową. Może powodować ból oraz uszkodzenie kości i stawów. Staną się twarde i mniej elastyczne, co zwiększą ryzyko złamań. Jeśli kości gęstnieją, a tkanka kostna zacznie się gromadzić, możesz mieć problem z ruchomością stawów.
Problemy z tarczycą
W niektórych przypadkach nadmiar fluoru może uszkodzić tarczycę. Prowadzi do nadczynności przytarczyc, która obejmuje niekontrolowane wydzielanie hormonów przytarczyc.
Zalecana dawka fluoru
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zauważa, że długotrwałe narażenie na wodę pitną zawierającą ponad 1,5 ppm fluoru zwiększa ryzyko wielu problemów zdrowotnych. Dlatego bezpieczny limit wynosi 1,5 ppm.
Czytaj także: Fluor – minerał zdrowych zębów
