Angiografia fluoresceinowa jest jednym z najważniejszych badań obrazowych, stosowanym przy chorobach oczu. Ułatwia diagnostykę i leczenie licznych schorzeń.
Skierowanie na angiografie fluoresceinową można otrzymać przy bardzo wielu wskazaniach. Wysyłani są na nią pacjenci, którzy zmagają się z chorobami, stanowiącymi powikłania po cukrzycy, obrzękami lub degeneracją plamki, a więc centralnej części oka (ta druga zwykle związana z wiekiem pacjenta), nowotworami oka, zapaleniami siatkówki lub naczyniówki i wieloma innymi.
Angiografia fluoresceinowa – fotografie dna oka
Badanie rozpoczyna się od dożylnego podania kontrastu. Następnie pacjent siada przed aparatem, a lekarz wykonuje serię zdjęć dna jego oka. Proces może trwać długo, nawet do 2 godzin, ponieważ zdjęcia wykonuje się czasem w różnych odstępach od momentu wstrzyknięcia kontrastu. Na zdjęciach uwidacznia się wiele elementów i struktur oka: naczynia, siatkówka, tęczówka, nerw wzrokowy. Niepokojące są widoczne na fotografiach wycieki (hiperfluorescencja), które oznaczają stan chorobowy czy brak wyświeceń (hipofluorescencja), która wiąże się z blokadami przepływu krwi czy obecność substancji, których w danym miejscu nie powinno być.
Angiografia fluoresceinowa – możliwe powikłania
Kluczowy dla prawidłowego przebiegu badania jest szczegółowy wywiad z pacjentem. Głównym przeciwwskazaniem do przeprowadzenia angiografii fluoresceinowej jest uczulenie na fluoresceinę, czyli substancję cieniującą (kontrast). Nie zleca się badania kobietom w ciąży, a matkom karmiącym zaleca się zaprzestanie podawania pokarmu dziecka na 2 dni przed zabiegiem. Osoby z niewydolnością nerek muszą poprzedzić angiografię konsultacją z nefrologiem. Przed badaniem podaje się krople, które rozszerzają źrenice i działają jeszcze kilka godzin po jego zakończeniu. Pacjenci nie mogą prowadzić pojazdów i zmagają się ze światłowstrętem. Część pacjentów może odczuwać nudności, dlatego zaleca się przyjść na badanie na czczo lub minimum 2 godziny po lekkim posiłku. W niewielu przypadkach pojawiają się reakcje alergiczne, np. swędzenie skóry, wysypka czy duszności. Niczym niepokojącym, ale być może męczącym jest natomiast intensywne zżółcenie spojówek, skóry oraz moczu, związane z podaniem kontrastu. Powinno ustąpić w ciągu doby.
Zobacz także: Angiografia nerkowa – opis i przebieg badania