W medycynie ludowej od dawno było wiadomym, że w domu zawsze powinna znajdować się główka świeżej kapusty. Wszystkim znany był fakt, że kapusta przynosi ulgę w wielu dolegliwościach. Okłady z liści ze świeżej kapusty stosowano z powodzeniem na trudne do wygojenia rany, siniaki, obrzęki, owrzodzenia, oparzenia czy ukąszenia owadów. Kompres z liści kapusty był także niezastąpiony w bólach stawów, zapaleniu żył czy zapaleniu piersi u matek karmiących. Zaś picie soku z kapusty działało łagodząco na zmiany zapalne w przewodzie pokarmowym i leczyło podrażnienia żołądka. Nikt oczywiście jeszcze wtedy nie wiedział, że chodzi o witaminę U.
Dziś wiemy, że witamina U to substancja chemiczna o nazwie Methylmethionine sulfonium. Po raz pierwszy witaminę U wyizolowano z liści świeżej kapusty w 1966 roku. Wyżej podana pochodna metioniny (sulfinian metioniny), to aminokwas niezbędny nam do życia. Podczas badań nad jej właściwościami stwierdzono, że ma działanie przeciwhistaminowe, wspomagające leczenie wrzodów żołądka oraz działanie przeciwzapalne. Dalsze prace badawcze wykazały, że witamin U wspomaga gojenie się uszkodzonej skóry i znacznie przyczynia się do odbudowy naskórka.
Witamina U – dawkowanie
Dotychczas witamina U była produkowana we Francji, miała postać tabletek 250 mg. Jej zalecana dawka wynosiła 500 mg trzy razy dziennie przed posiłkami. Zalecana była jako suplement na przyspieszenie gojenia owrzodzeń, osuszanie wrzodów i łagodzenie objawów nieżytu żołądka. Witamina U hamowała nadmierne wydzielanie soku żołądkowego i łagodziła procesy samotrawienia ścian żołądka.
Witamina U – kuracja ze świeżej kapusty
Pamiętajmy, że wszystkie odmiany kapusty – biała, czerwona czy włoska działa leczniczo i to bez względu na to czy stosujemy ją wewnętrznie czy też zewnętrznie. Jej lecznicze właściwości mają zarówno świeże liście jak i kapusta gotowana, duszona, kiszona, Świerzy sok czy surówka.
Stosowana wewnętrznie w postaci soku lub surówki witamina U w postaci kapusty zalecana jest na dolegliwości takie jak: ogólne osłabienie, anemię, szkorbut, dolegliwości gastryczne i jelitowe, wrzody, cukrzycę, układ oddechowy i przy chorobie alkoholowej.
Przed zastosowaniem kapusty w formie okładu zewnętrznego najpierw ją myjemy, osuszamy, wykrawamy żyłę główną i lekko rozgniatamy liść przy pomocy np..wałka. Kiedy ukarze się sok przykładamy liść do chorego miejsca i owijamy bandażem.
Świeże liście kapusty leczą choroby: żołądkowo-jelitowe, płucne, wątrobowe, nowotwory, egzemy, hemoroidy infekcje, nerwobóle, odmrożenia, oparzenia, stłuczenia, migrenę, astmę, żylaki i wiele innych.
Kurację z zastosowaniem soku ze świeżej kapusty rozpoczynamy od wypicia jednej szklanki soku małymi łykami (1-2 godziny przed posiłkiem). Stopniowo zwiększamy dawki soku – o jedną szklankę co tydzień. Dochodząc w przeciągu miesiąca do 4-5 szklanek. Po czym zmniejszamy ilość szklanek o jedną co tydzień. Kurację kończymy jedną szklanką soku.
Udowodniono ponad wszelką wątpliwość, że sok ze świeżej kapusty doskonale goi wrzody żołądka i dwunastnicy. Jest pomocny w leczeniu nieżytu żołądka, zapaleniu okrężnicy, atonii jelit, cukrzycy, hemoroidach, nadciśnieniu tętniczym krwi, miażdżycy, otyłości, tarczycy i przy oczyszczaniu organizmu z toksyn.
Zobacz także:
