Paradontoza lub też inaczej zapalenie przyzębia, przyzębica lub paradentoza jest chorobą infekcyjną tkanek, a dokładnie tkanek przyzębia. Dolegliwość ta jest o tyle niebezpieczna, że rozwija się po cichu nie dając na początku żadnych poważnych objawów skłaniających do wizyty u specjalisty, który mógłby postawić prawdziwą i pewną diagnozę. Choroba ta atakuje przyzębie – czyli tkanki, które okalają ząb i utrzymują go w szczęce, a co za tym idzie w skrajnych przypadkach powoduje nawet wypadanie zębów lub ich rozchwianie. Według statystyk na paradontozę choruje około 10% ludzi na całym świecie, a w samej Polsce odsetek ten sięga aż 60-70%. O ile o próchnicy, która w dzisiejszych czasach zwalczana jest masowo i praktycznie każdy coś o niej wie, o tyle o paradontozie, jej przyczynach i skutkach paradoksalnie mało kto wie. Co warto zatem wiedzieć o tej chorobie i jak skutecznie jej zapobiegać?
Przyczyny paradontozy
Za główną przyczynę powstawania choroby jaką jest paradontoza przyjmuje się powstawanie kamienia spowodowanego niewystarczającą higieną jamy ustnej. Tak jest w większości przypadków, ale zdarza się również, że w wyniku jakiejś wady zgryzu szczoteczka nie może dotrzeć do pewnych miejsc. W wyniku tego wytwarza się tam płytka nazębna, która może prowadzić po pewnym czasie do stanu zapalnego. W przypadku zauważania takich miejsc warto w pierwszej kolejności zmienić szczoteczkę do zębów, ponieważ wina może leżeć również po jej stronie. Jeżeli chodzi natomiast o mechanizm paradontozy to okazuje się, że najwięcej kamienia odkłada się w miejscu zetknięcia zębów z dziąsłami, a co gorsza dodatkowe jego pokłady krystalizują się w dół – czyli wbijają się w dziąsło. Powoduje to ból i stany zapalne, których przeoczenie raczej nie jest możliwe. Bardzo ważne jest, aby na tym właśnie etapie skonsultować się ze stomatologiem, który pomoże rozwiązać powstały problem. W przypadku dalszego rozwoju płytki nazębnej mogą zostać uszkodzone tkanki miękkie zęba. Mowa tutaj o więzadłach przyzębnych, kości gąbczastej wyrostka zębodołowego żuchwy oraz szczęki oraz m.in o cemencie korzeniowym. Uszkodzone w wyniku postępującego kamienia tkanki nie są w stanie utrzymać zęba w dziąśle i po pewnym czasie ząb po prostu wypada.
Do innych przyczyn pojawiania się paradontozy (nie związanych bezpośrednio z higieną jamy ustnej) zalicza się palenie nadmiernej ilości papierosów, spożywanie wysokoprocentowego alkoholu, dieta uboga w witaminę C oraz inne witaminy odpowiedzialne za odporność. Warto również dodać, że według ostatnich badań do paradontozy przyczynia się również niedobór kwasów z grupy Omega 3. Kolejnymi przyczynami są wahania hormonalne np. w czasie ciąży lub menopauzy oraz inne choroby typu cukrzyca, białaczka, a także problemy z układem krążenia.
Objawy paradontozy
W pierwszych etapach rozwoju paradontozy nie wykazuje ona żadnych istotnych objawów. W dalszych jej stadiach pojawia się krwawienie z dziąseł, które może pojawiać się tylko sporadycznie, powiększenie dziąseł w wyniku wystąpienia ich obrzęku, nadwrażliwość na słodycze oraz w przypadku znacznego gradientu temperatury, często występujący nieprzyjemny zapach z ust, a w krytycznych przypadkach może pojawić się również wydzielina ropna, która wydostaje się z dziąseł dotkniętych obrzękiem.
Leczenie paradontozy
Łagodna postać paradontozy nie wymaga intensywnego leczenia i w zupełności wystarczające będzie dbanie o higienę jamy ustnej oraz regularne usuwanie kamienia nazębnego. Bardziej zaawansowane stadia choroby wymagają często interwencji chirurgicznej. Mowa tutaj między innymi o odbudowie zniszczonych tkanek, a do zabiegów, które są to w stanie zapewnić zaliczyć można kiretaż lub gingiwektomię.
