Amniocenteza diagnostyczna (inaczej amniopunkcja) jest wśród inwazyjnych badań prenatalnym tym, które niesie najmniejsze ryzyko powikłań, ale i tak wykonuje się ją tylko w wyjątkowych przypadkach.
Inwazyjne badania prenatalne zawsze wiążą się z pewnym ryzykiem, jednak w skrajnych przypadkach są nieodzowne. Do takich skrajnych przypadków zalicza się ryzyko wad genetycznych u płodu. Jest ono zwiększone, jeśli matka przekroczyła 35. rok życia, w zebranym wywiadzie ujawniły się tendencje do chorób genetycznych w rodzinie, u poprzednich dzieci pacjentki zdiagnozowano mutacje chromosomów czy uszkodzenia cewki nerwowej lub wyniki badań przesiewowych były niepokojące.
Amniocenteza diagnozuje wady genetyczne
Lekarz prowadzący ciążę kieruje wtedy ciężarną na amniocentezę diagnostyczną, a więc badanie polegające na nakłuciu jamy owodniowej macicy i pobraniu znajdującego się tam płynu, który następnie wysyła się do laboratorium. Tam jest on poddawany szeregowi testów, ponieważ w jego skład wchodzą komórki i substancje wyprodukowane przez płód. Przyjrzenie się im pozwala ocenić stan zdrowia płodu, między innymi daje informacje o ewentualnym rozszczepieniu kręgosłupa, konflikcie serologicznym, infekcji płodu lub macicy czy zespole Downa. Badanie ma kluczowe znaczenie dla przebiegu ciąży, bowiem na jego podstawie może zostać podjęta decyzja o jej przerwaniu. Wykonuje się je w dwóch terminach. Amniocenteza wczesna jest przeprowadzana między po 14. tygodniu, zaś późna – 15. a 20. Tygodniem.
Ryzyko związane z badaniem
Amnioceneza stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia płodu, choć trwa zaledwie 2 minuty. W skrajnych przypadkach może doprowadzić do poronienia, uszkodzenia łożyska czy przedwczesnego pęknięcia pęcherza płodowego. Podczas badania może dojść do zranienia płodu, jeśli ten wykona niespodziewany i gwałtowny ruch kończyną, podczas gdy igła tkwi w jamie owodni. Skutkiem może być też wyciekanie płynu poza owodnię. Jeśli przez powstałą po ukłuciu dziurę do organizmu matki przedostaną się krwinki płodu, można on zacząć wytwarzać przeciwciała. Z organizmu matki łatwiej mogą przedostać się infekcje (np. wirus HIV). Matka może zmagać się z pozabiegową infekcją macicy i z krwawieniami oraz skurczami pochwy.
Zobacz także: Angioskopia – opis i przebieg badania
