Nieswoiste zapalenie jelit (IBD) jest chorobą idiopatyczną spowodowaną nieprawidłową reakcją immunologiczną na mikroflorę jelitową. Wyróżniamy dwa główne typy zaburzeń wpływających na okrężnicę i jelito cienkie. Mowa tutaj o wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego i chorobie Leśniowskiego-Crohna. Sprawdź, jak je rozpoznać.
Problemy z jelitami
Choroba Leśniowskiego-Crohna to przewlekła choroba, w której jelito zostaje zaognione i owrzodzone. Zwykle dotyka dolnej części jelita cienkiego, chociaż może wystąpić w dowolnej części jelita grubego lub cienkiego, żołądka, przełyku, a nawet jamy ustnej.
Z kolei wrzodziejące zapalenie jelita grubego wpływa na błonę śluzową jelita grubego (okrężnicy) i odbytnicy. Objawia się małymi wrzodami i ropniami (czyrakami), które pojawiają raz na jakiś czas. Prowadzą do krwawych stolców i biegunki. Stan zapalny zwykle rozpoczyna się w odbytnicy, następnie rozprzestrzenia się na inne części okrężnicy.
Jakie są objawy IBD?
Do najczęstszych objawów nieswoistego zapalenia jelit możemy zaliczyć:
- uporczywy ból brzucha/skurcze,
- biegunkę,
- krwawe stolce,
- zmęczenie,
- nagłą utratę masy ciała,
- brak apetytu.
W niektórych przypadkach IBD wywołuje zmiany skórne, bóle stawów, zapalenie spojówek i zaburzenia wątroby.
Nieswoiste zapalenie jelit – jak wygląda diagnoza?
Lekarz przeprowadzi z Tobą dokładny wywiad medyczny i przeprowadzi badanie fizykalne. Zleci również endoskopię (w przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna) lub kolonoskopię (w przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego). Może także wykonać badania obrazowe, takie jak rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa, USG.
Czasami specjalista zleci sigmoidoskopię, czyli badanie endoskopowe jelita grubego. Sprawdza wówczas esicę, okrężnicę zstępującą, śluzówkę odbytnicy oraz część poprzecznicy pod kątem polipów, owrzodzeń, guzków i deformacji.
Nieswoiste zapalenie jelit – leczenie
W pierwszym etapie leczenia specjalista zwykle przepisuje leki przeciwzapalne, obejmujące kortykosteroidy i aminosalicylany, takie jak mesalazyna, balsalazyd i olsalazyna.
Z kolei leki immunosupresyjne tłumią reakcję immunologiczną, która uwalnia substancje chemiczne wywołujące stan zapalny w błonie śluzowej jelita. Czasami lekarz może połączyć leki immunosupresyjne z przeciwzapalnymi.
Oprócz kontrolowania stanu zapalnego niektóre środki mogą złagodzić objawy. Skonsultuj się jednak ze specjalistą, zanim zaczniesz je przyjmować. Może zalecić środki na biegunkę i przeciwbólowe.
Przewlekłe krwawienie z jelita może prowadzić do niedokrwistości z niedoboru żelaza, wówczas lekarz przepisze odpowiednie suplementy. Choroba Leśniowskiego-Crohna i stosowane sterydy zwiększają ryzyko osteoporozy, dlatego zwróć uwagę na preparaty z wapniem i witaminą D.
Dieta w chorobach zapalnych jelit
Nie ma tutaj żadnej specjalnej diety. Z drugiej strony warto wprowadzić pewne zmiany żywieniowe. W razie niedoborów witamin i/lub minerałów przyjmuj odpowiednie suplementy. Jedz mniej, ale częściej, do pięciu posiłków dziennie. Unikaj tłustych, smażonych i pikantnych potraw. Zrezygnuj też z gęstych sosów i mięsa. Ponadto ogranicz ilość produktów bogatych w błonnik, takich jak orzechy, surowe warzywa i owoce.
Zbilansowana dieta może złagodzić objawy, ale nie wyleczy nieswoistego zapalenia jelit.
Czytaj także: Rak jelita grubego
