Cystoureterografia mikcyjna jest badaniem, które pozwala na kontrolę dolnych partii układu moczowego, czyli pęcherza moczowego, cewki moczowej oraz moczowodów, w przypadku gdy podejrzewa się wady tych narządów. Podczas badania wykorzystywane jest promieniowanie rentgenowskie.
Kiedy przeprowadza się cystoureterografię mikcyjną?
Cystoureterografia mikcyjna służy zaobserwowaniu zmian chorobowych w dolnym odcinku dróg moczowych. Badanie przeprowadza się u pacjentów, u których stwierdzono wrodzone wady cewki moczowej lub pęcherza moczowego czy zwężenie cewki moczowej. Badanie wykonuje się również, gdy podejrzewa się urazy pęcherza moczowego. Zaleca się, aby cystoureterografia mikcyjna była przeprowadzana u osób, które cierpią na nietrzymanie moczu o przyczynie, której nie można zdiagnozować w inny sposób. Badanie tego typu jest stosowane również podczas oceny narządów dolnego odcinka układu moczowego w trakcie planowania zabiegu przeszczepu nerki. U pacjentów, u których stwierdzono odpływ wsteczny pęcherzowo – moczowodowy badanie ma na celu określenie w jakim stopniu mocz zalega w pęcherzu i cofa się z niego.
Jak przygotować się do badania?
Bardzo ważne jest, aby przed przeprowadzeniem cystoureterografii mikcyjnej, wykonane zostały wstępne badania, takie jak badanie moczu, badanie stężenia kreatyniny w surowicy oraz badania pozwalające sprawdzić funkcjonowanie nerek. Poza tym przeprowadza się badanie posiewu moczu, które pozwala na wykluczenie infekcji układu moczowego. Infekcja tego typu uniemożliwia przeprowadzenie cystoureterografii mikcyjnej, a pacjent musi poczekać do całkowitego wyleczenia. Lekarz, który będzie przeprowadzał badanie musi wiedzieć o wszystkich przyjmowanych przez pacjenta lekach, ciąży, skłonności do uczuleń oraz chorobach, zwłaszcza związanych z układem moczowym.
W dzień badania pacjent musi być na czczo. Ważne jest również, aby wieczorem dnia poprzedzającego badanie wypróżnić się. Dzięki temu treści pokarmowe oraz gaz zalegający w jelitach nie przesłaniają dróg moczowych podczas badania. W dniu przed badaniem ważne jest również nawadnianie organizmu.
Jak przebiega cystoureterografia mikcyjna?
Zazwyczaj zanim przeprowadzi się cystoureterografię mikcyjną, wykonuje się zdjęcie RTG układu moczowego oraz jamy brzusznej. Podczas badania pacjent siedzi na fotelu urologiczno – ginekologicznym. Miejscowo podawany jest żel znieczulający, który ma na celu ułatwienie wprowadzenia cewnika. Po znieczuleniu, do pęcherza wprowadza się cewnik, a przez niego wstrzykiwany jest środek cieniujący. Gdy pęcherz jest już wypełniony kontrastem, który pochłania promieniowanie rentgenowskie, wykonuje się zdjęcia rentgenowskie. Następnie cewnik jest usuwany, a pacjent jest proszony o oddanie moczu, czyli mikcję. Podczas oddawania moczu również wykonywane są zdjęcia rentgenowskie. Czasami po badaniu pacjent musi przyjmować antybiotyk, który ma na celu zapobieganie pojawieniu się infekcji dróg moczowych.
Badanie trwa około godziny. Jeśli w trakcie cystoureterografii mikcyjnej pacjent poczuje jakiekolwiek niepokojące dolegliwości, musi o nich natychmiast powiedzieć lekarzowi przeprowadzającemu badanie.
Badanie może być wykonywane u jednego pacjenta kilkukrotnie, jeśli zajdzie taka potrzeba. Nie przeprowadza się go u kobiet ciężarnych, a także u takich, u których istnieje możliwość, że mogą być w ciąży.
Jakie powikłania mogą pojawić się po badaniu?
Często po badaniu pojawia się pieczenie, a także dyskomfort, zwłaszcza podczas oddawania moczu. Niestety, badanie wiąże się ze sporym ryzykiem pojawienia się infekcji dolnych dróg moczowych. Jeśli takowa infekcja wystąpi, najlepiej skontaktować się z lekarzem, który zaleci stosowanie odpowiednich środków. To niezwykle istotne, ponieważ nieleczona, długotrwała infekcja dróg moczowych może mieć poważne konsekwencje.
