Choroba wieńcowa jest jedną z najczęstszych dolegliwości sercowych XXI wieku. Oczywiście nie należy ona do tzw. chorób cywilizacyjnych, ponieważ pierwsze wzmianki o niej pochodzą już sprzed kilkunastu wieków. Choroba niedokrwienna serca, bo taką nazwą jest też określana choroba wieńcowa, polega na zwężeniu naczyń krwionośnych odpowiedzialnych za dostarczanie tlenu do serca. Głównymi czynnikami określającymi ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej jest wiek, płeć, styl życia, poziom cholesterolu, stres, nadwaga i otyłość oraz tak popularne dziś nadciśnienie tętnicze. Z obserwacji na przestrzeni lat wynika, że choroba niedokrwienna serca dotyka najczęściej mężczyzn po 55 roku życia. Palenie papierosów i zła dieta dodatkowo zwiększa ryzyko zachorowania. Do najczęstszych objawów tej choroby zaliczyć można bóle klatki piersiowej, kołatanie serca, nadmierna potliwość, mdłości i zawroty głowy. Leczenie choroby niedokrwiennej serca opiera się głównie na przyjmowaniu leków oraz na radykalnej zmianie diety i sposobu życia. Niekiedy jednak jednym ratunkiem jest wykonanie zabiegu jakim jest angioplastyka. Czym więc ona jest i na czym polega zabieg?
Czym jest stentowanie i angioplastyka?
Angioplastyka jest zabiegiem, który jest zalecany przez lekarza kardiologa w przypadku zdiagnozowania w tętnicach wieńcowych znacznych zwężeń lub ich całkowitego zamknięcia, a potocznie określany jest zabiegiem naprawczym naczyń. Pierwszym krokiem w diagnozie choroby jest wykonanie zabiegu koronarografii stwierdzającej stan żył i tętnic, a ewentualne wykrycie przewężeń będzie skutkowało natychmiastowym wykonaniem angioplastyki. W ogólnym przypadku jest to zabieg przezskórny, który ma za zadanie dotarcie do zwężonych naczyń krwionośnych i poszerzenia ich światła za pomocą specjalnej rurki zwanej stentem. Ma on formę i kształt rureczki złożonej z drobnej siatki, którego początkowa średnica jest niewielka. Dopiero po dotarciu w miejsce przewężenia za pomocą balonika zwiększa się jego średnicę tak, aby odpowiednio poszerzyła światło tego naczynia.
Angioplastyka – przebieg zabiegu
Zabieg angioplastyki przeprowadzany jest przy punktowym znieczuleniu podanym w miejscu wkłucia się do tętnicy. Najczęściej jest to pachwina lub nadgarstek, ale czasami ze względu na różnego rodzaju zmiany chorobowe wybiera się inne miejsca. W następnej kolejności do tętnicy wprowadza się prowadnik, który ma formę długiej i giętkiej rurki. Po wprowadzeniu do tętnicy wszystkich niezbędnych elementów służących do zabiegu, zazwyczaj podawany jest kontrast służący do monitorowania w czasie rzeczywistym wszystkich miejsc, które wymagają szczególnej uwagi. Po dotarciu w niedrożne miejsce naczynia krwionośnego oraz po przeciśnięciu się przez nie za pomocą prowadnika lub cewnika naczyniowego konieczna będzie angioplastyka – czyli wprowadzenie balonika, który rozpręża się w momencie, gdy znajduje się w przewężeniu. Po tej operacji bardzo często konieczna jest jeszcze instalacja stenta, który stanowi dla tego miejsca rusztowanie zapobiegające ponownemu zamknięciu światła naczynia. W pewnych przypadkach stent mocuje się przed zabiegiem na baloniku, a późniejsze rozszerzenie balonika powoduje jednoczesne umieszczenie stenta na właściwym miejscu. Zabieg jest zazwyczaj kończony poprzez ostateczne podanie kontrastu i prześledzenie zmian wywołanych umieszczeniem stenta w świetle naczynia krwionośnego.
Co dalej?
Nakłucie tętnicy niesie za sobą potrzebę późniejszego jej zamknięcia. W tym celu stosowane są specjalne opaski uciskowe powstrzymujące powstanie krwiaka. Zgodnie z przyjętymi zasadami, pacjenta obowiązuje ścisła
dieta – początkowo ograniczona jedynie do kroplówek. Decyzja o dalszym leczeniu oraz o czasie hospitalizacji podejmowana jest przez lekarza prowadzącego indywidualnie dla każdego pacjenta.
