Poronienie jest terminem określającym przedwczesne, samoistne zakończenie ciąży w ciągu pierwszych 22 tygodni ciąży. Badania pokazują, że 15-20% ciąż kończy się właśnie w ten sposób. Ciąża biochemiczna może stanowić 50-75% wszystkich poronień. Wtedy w okolicach miesiączki występuje krwawienie. Dlatego kobieta może nawet nie zdawać sobie sprawy, że była w ciąży.
Jakie są najczęstsze przyczyny poronień?
Przyczyny poronień są różne. Zwykle nie można ich jednoznacznie określić. Najczęstszą przyczyną poronienia jest nieprawidłowość genetyczna w zarodku. Należy jednak wspomnieć też o kilku innych czynnikach, w tym zaburzenia tarczycy, cukrzyca, choroby autoimmunologiczne, używki.
Podczas zapłodnienia plemnik łączy się z komórką jajową, tworząc 23 pary chromosomów. Jest to złożony proces, a niewielkie uszkodzenie może powodować nieprawidłowości genetyczne lub chromosomalne.
Inne przyczyny poronienia obejmują (ale nie wyłącznie):
- problemy hormonalne, infekcje lub choroby matki,
- styl życia (papierosy, narkotyki, niedożywienie, nadmierne spożycie kofeiny, narażenie na promieniowanie lub substancje toksyczne).
- nieprawidłowe wszczepienie jaja do błony śluzowej macicy,
- wiek matki,
- uraz matki.
Może Cię zainteresować: Ciąża po 30-tce: ryzyko ciąży po 30
Co powinno Cię zaniepokoić?
Jeśli wystąpi którykolwiek lub wszystkie wymienione objawy, skonsultuj się natychmiast z lekarzem lub dzwoń na pogotowie, gdyż mogą one doprowadzić do poronienia:
- ból pleców (często gorszy niż normalne skurcze menstruacyjne),
- utrata masy ciała,
- biało-różowy śluz,
- mocne skurcze (możliwe co 5-20 minut),
- brązowe lub jasnoczerwone krwawienie ze skurczami albo bez nich (w 20-30% przypadkach ciąż mogą wystąpić pewne krwawienia na wczesnym etapie, a około 50% z nich jest normalne),
- skrzepy.
Czy można zapobiegać poronieniom?
Najczęstszą przyczyną poronienia są nieprawidłowości chromosomowe. Dlatego niewiele możesz zrobić, by im zapobiec.
Mimo wszystko pamiętaj, że w czasie ciąży powinnaś zadbać o siebie i dziecko. Dlatego ćwicz regularnie w spokojnym tempie. Nie pal i nie pij alkoholu. Przestrzegaj zdrowej, zbilansowanej diety. Do końca drugiego trymestru zażywaj codziennie kwas foliowy, co pozwoli zmniejszyć ryzyko poronienia. Postaraj się nie stresować. Jeśli jesteś zmęczona, po prostu się zrelaksuj. Poczytaj ulubioną książkę, posłuchaj spokojnej muzyki, albo idź na spacer.
Staraj się zapewnić maluszkowi zdrowe, bezpieczne środowisko. Chroń brzuszek. Nie pal ani nie przebywaj w otoczeniu osób, które palą. Nie pij też alkoholu oraz ogranicz lub wyeliminuj kofeinę. Pamiętaj, by skonsultować się z lekarzem, zanim przyjmiesz jakiekolwiek leki. Ponadto unikaj zagrożeń środowiskowych, takich jak promieniowanie, choroby zakaźne. Zrezygnuj też ze sportów kontaktowych lub czynności, które zwiększają ryzyko urazów i poronienia.
Wsparcie emocjonalne po poronieniu
Poronienie może wyzwolić wiele różnych emocji. Przede wszystkim pamiętaj, że nie ma tutaj dobrych ani złych uczuć. Niektóre osoby mocno odczuwają stratę, a inni nie. Niektórzy poczują ulgę, ale mogą czuć się winne z tego powodu.
Po poronieniu zwykle pojawia się smutek, odrętwienie, gniew, zaprzeczenie, ulga i rozczarowanie. Wiele kobiet czuje się winnych i zastanawia się, czy zrobiło coś, co mogło spowodować poronienie. Ważne jest, by pozbyły się tego poczucia winy.
Zobacz również: Plamienie implantacyjne – ile trwa, jak wygląda?
