Aldosteronizm należy do grupy chorób endokrynologicznych. Choroba ta charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem przez korę nadnerczy hormonu – aldosteronu. Jego nadmiar w organizmie prowadzi do wydalania potasu i zatrzymywania sodu. W 60 % przypadków aldosteronizm spowodowany jest przerostem warstwy kłębkowej kory nadnerczy. W pozostałych 40% choroba spowodowana jest gruczolakiem kory nadnerczy. W połączeniu z zahamowaniem aktywności reninowej osocza tworzy zespół Conna. Bardzo często chorobie tej towarzyszy nadciśnienie tętnicze. Aldosteronizm pierwotny występuje głównie u kobiet w wieku 30 – 50 lat.
Przyczyny zachorowania na aldosteronizm
Zwiększone wydzielanie aldosteronu powodują czynniki nadnerczowe lub pozanadnerczowe. Z tego powodu aldosteronizm dzielimy na wtórny i pierwotny. Aldosteronizm pierwotny (Zespół Conna) wywołują guzy kory nadnerczy, głównie gruczolaki. Aldosteronizm wtórny spowodowany jest przez:
- nadciśnienie tętnicze
- zatrucie ciążowe, rzucawka
- zwiększone działanie układu RAA
- niewydolność nerek
- przyjmowanie tabletek antykoncepcyjnych, hormonalnych
- zespół nadnerczy
- przyjmowanie leków moczopędnych
- zespół nerczycowy
- zwężenie aorty
- zbyt duża produkcja ACTH
- zawał serca
- nadmierna podaż potasu i inne
Aldosteronizm pierwotny w niektórych przypadkach może świadczyć o raku nadnerczy. Można go zdiagnozować min na podstawie takich objawów jak:
- nadciśnienie tętnicze bez występowania obrzęków
- w małych ilościach wydzielanie reniny
- nadmierne wydzielanie aldosteronu
Aldosteronizm – objawy
Do objawów aldosteronizmu zaliczamy:
- nadciśnienie tętnicze tzw. utrwalone (zwłaszcza rozkurczowe)
- gromadzenie się wody w organizmie, powstawanie obrzęków
- nadmierne pragnienie
- wzmożone oddawanie moczu (szczególnie nocą)
- problemy z sercem
- ogólne osłabienie organizmu
- skurcze mięśni
- drętwienie kończyn
- problemy ze wzrokiem
- bóle głowy
- zwiększenie wagi ciała (cyklicznie ok. 1,5 kg/dobę)
Diagnoza choroby i leczenie
W przypadku nie podjęcia leczenia, aldosteronizm prowadzi do licznych powikłań, takich jak niewydolność krążenia i nerek, czy miażdżycy naczyń krwionośnych.
Lekarz diagnozuje chorobę na podstawie szczegółowego wywiadu z pacjentem oraz wykonaniu badań : na oznaczenie wysokości aldosteronu we krwi, badaniu biochemicznemu krwi (stężenie sodu i potasu we krwi), USG jamy brzusznej, tomografii komputerowej jamy brzusznej. W niektórych przypadkach lekarz zaleca również przeprowadzenie badania scyntygrafii kory nadnerczy.
Na czym polega leczenie?
Leczenie aldosteronizmu, przebiega przy użyciu leków farmakologicznych hamujących działanie aldosteronu. Pacjent powinien jednocześnie, przestrzegać odpowiedniej diety. Spożywać pokarmy, które zawierają dużo potasu i równocześnie unikać produktów zawierających duże ilości sodu. W przypadku wystąpienia guza nadnerczy, konieczne jest jego operacyjne usunięcie (operacja daje możliwość całkowitego wyleczenia). U osób z nadciśnieniem tętniczym, chory przyjmuje jednocześnie leki na obniżenie ciśnienia.
Zobacz także:
