Badanie izotopowe serca i naczyń to szereg badań, w tym scyntygrafia perfuzyjna mięśnia sercowego, scyntygrafia zawału mięśnia sercowego, badanie pierwszego przejścia oraz wentrykulografia izotopowa. Również badanie izotopowe naczyń to tak naprawdę komplet badań, takich jak wenografia izotopowa, arteriografia izotopowa i limfoscyntygrafia kończyn dolnych.
Kiedy zaleca się wykonanie badania izotopowego serca?
Badanie izotopowe serca powinno się wykonać u osób, które przeszły nietypowy zawał serca, przez co niemożliwa jest biochemiczna lub elektrokardiograficzna diagnoza. Badanie zaleca się również osobom, które chorują na chorobę wieńcową lub stwierdzi się u nich nieprawidłowości w zapisie EKG. Badanie izotopowe wykonuje się w przypadku wszczepienia rozrusznika serca oraz po wstawieniu bypassów lub angioplastyce wieńcowej, a także u osób, które cierpią na kardiomiopatię lub podejrzewa się u nich zatorowość płuc. Badanie to daje bardzo duże możliwości oceny stanu sera i naczyń krwionośnych, pozwala ocenić między innymi ukrwienie mięśnia sercowego oraz zlokalizować ogniska niedokrwienne.
Na czym polega badanie izotopowe serca i naczyń?
Badanie to, podobnie jak badania izotopowe innych narządów, polega na podaniu pacjentowi niewielkiej dawki izotopów promieniotwórczych, które kumulują się w badanym narządzie, dzięki czemu wysyła on promieniowanie, które może być wykryte za pomocą aparatu zwanego gammakamerą. Podawana dawka izotopu promieniotwórczego jest dostosowana indywidualnie, brana jest pod uwagę między innymi masa pacjenta i jest całkowicie bezpieczna dla zdrowia. Przez to, że radioznacznik gromadzi się w mięśniu sercowym oraz przepływa przez naczynia krwionośne, możliwe jest zobrazowanie ich wielkości, kształtu, położenia oraz ocena prawidłowości działania. Na zdjęciu z gammakamery widać miejsca, do których izotop nie dotarł, co jest oznaką upośledzenia przepływu krwi oraz wskazuje na obszary mięśnia sercowego, które się nie kurczą. Izotop podaje się pacjentowi dożylnie około godzinę przez rozpoczęciem badania. Badanie jest wykonywane na leżąco, nie trzeba się do niego rozbierać, należy jedynie zdjąć wszystkie metalowe przedmioty, takie jak pasek do spodni czy biżuteria.
Badanie scyntygraficzne serca wykonuje się dwuetapowo i trwa ono dwa dni. Pierwszy etap polega na przeprowadzeniu próby wysiłkowej na bieżni, rowerze stacjonarnym lub próby farmakologicznej, czyli po podaniu leków, takich jak adenozyna, dopamina czy dipirydamol. W trakcie wysiłku kontroluje się ciśnienie tętnicze pacjenta oraz EKG. Gdy zostanie osiągnięty maksymalny wysiłek, dożylnie podaje się radioznacznik. Obrazy rejestruje się po około godzinie. Drugim etapem jest etap spoczynkowy, który przeprowadza się dzień po wykonaniu próby wysiłkowej lub ewentualnie w ciągu następnego tygodnia. Badanie przebieg tak samo, czyli podawany jest izotop, a po godzinie rejestruje się obrazy, jednak przedtem pacjent nie wykonuje wysiłku.
Jak przygotować się do badania?
Przed wykonaniem badania należy odstawić leki, takie jak β–blokery, ponieważ wpływają one na zakłócenia w zapisie. Ważne jest, żeby przez badaniem izotopowym serca został przeprowadzony wywiad lekarski, poza tym należy zmierzyć ciśnienie tętnicze oraz zrobić EKG. Konieczne jest poinformowanie lekarza o wszystkich stosowanych lekach, bólu czy dyskomforcie odczuwanym w czasie badania. Na badanie trzeba zabrać ze sobą pół litra mleka, które należy wypić pomiędzy podaniem izotopu a obrazowaniem. Przed badaniem nie należy nic jeść przez co najmniej 3 godziny, można spożywać płyny, ale nie kawę, herbatę czy alkohol. Nie należy również palić. Po badaniu należy wypić dużo płynów, tak aby izotop został wydalony z organizmu.
