Nowotwory skóry dzielimy w zasadzie na dwa rodzaje – łagodne i złośliwe. Niektórzy specjaliście wprowadzają jeszcze do terminologii trzeci rodzaj, jakim są nowotwory skóry o złośliwości punktowej (półzłośliwe). W niniejszym opracowaniu postaramy się scharakteryzować te trzy typy raka skóry.
Nowotwory skóry łagodne
W przypadku nowotworów skóry łagodnych mamy głównie do czynienia ze zmianami o charakterze znamion barwnikowych, naczyniakami, nerwiakami, nabłoniakami, włókniakami czy gruczolakami. Rak skóry najczęściej występujący to znamiona barwnikowe. Łagodny nowotwór skóry leczy się na ogół chirurgicznie przez wycięcie chorej tkanki wraz z elementami zdrowiej skóry czy nabłonka, tak żeby nie pozostawić miejsca na ponowny rozwój choroby. Ważne jest, aby usunięty fragment skóry został przebadany histologicznie. Alternatywną metodą walki z łagodnym rakiem skóry są zabiegi kriodestrukcji lub elektrokoagulacji. Warto pamiętać żeby nie zwlekać z decyzją o wizycie u lekarza gdy zobaczymy pierwsze zmiany skórne. Bezwzględnie należy badać i usuwać znamiona znajdujące się miejscach narażonych na uszkodzenia, takich jak dłonie, stopy, fałdy, gdyż mogą się one przerodzić w czerniaka.
Nowotwór skóry półzłośliwy
Przykładem półzłośliwego raka skóry może być włokniakomięsak guzowaty skóry. Ten nowotwór skóry powstaje z tkanki łącznej właściwej skóry i ma wygląd różowych guzków wpadających w brąz. Najczęściej można go znaleźć w okolicach barków, brzucha i pachwin. Nowotwór ów rzadko daje przerzuty do węzłów chłonnych. Leczenie ma charakter chirurgiczny. Niestety bardzo często choroba powraca.
Nowotwory skóry złośliwe
Nowotwory złośliwe skóry najczęściej pojawiają się u osób po 50 roku życia i bardzo często występują u osób, które w ciągu swojego życia dużo czasu spędzały w miejscach nasłonecznionych, miały do czynienia z olejami mineralnymi (styczność ze skórą), promieniowaniem jonizującym, związkami arsenu czy parafiną. Warto powiedzieć w tym miejscu o stanach przed nowotworowych skóry, gdyż odpowiednia reakcja w porę może uratować życie. W każdym razie sygnałem ostrzegawczym powinno być dla nas przewlekłe stany zapalne skóry, wszelkie rogowacenia, żółknąca jak stary papier skóra.
Wyróżniamy następujące nowotwory skóry:
- Choroba Bowena – w przypadku tego raka skóry mówimy o śródbłonkowych anomaliach skórnych, mających długoletni, aczkolwiek łagodny rodowód. Niestety bardzo często występuje z wewnętrznymi nowotworami wewnętrznymi.
- Rak kolczystokomórkowy – jego nazwa pochodzi o miejsca jego powstawania, czyli warstwy kolczystokomórkowej skóry (a raczej naskórka). Umiejscawia się najczęściej na twarzy i jej okolicach, a także przy kończynach. Wyglądem przypomina guzek i na ogół jest owrzodzony lub w strupy. Czasami ten rak skóry powoduje przerzuty do węzłów chłonnych.
- Choroba Pageta – ten nowotwór skóry najczęściej atakuje gruczoły potowe lub mleczne. Zdarza się, że konsekwencją tego raka są przerzuty do węzłów chłonnych lub przerzuty odległe. Najczęściej umiejscowiony jest w okolicach pachwin, narządów płciowych, pach, czy odbytu.
- Rak podstawnokomórkowy – jak sama nazwa wskazuje powstaje on warstwie podstawnej naskórka. Rak ten rozwija się raczej powolnie i nie powoduje przerzutów. Umiejscawia się bardzo często na twarzy i kształtem przypomina guzek pokryty strupami.
Czerniak skóry
Czerniakiem skóry określamy nowotwór skóry o wyjątkowej złośliwości. Z tym rodzajem raka muszą zmierzyć się głównie osoby w wieku 40-60 lat. W większości przypadków rak ten powstaje w okolicach znamion występujących na skórze. O tym czy znamię jest złośliwe powie nam charakter jego przerostu, barwa, owrzodzenie oraz natężeniu bólu i ewentualny poziom krwawienia. Czerniak skóry najczęściej miewa kształt guzka z czerwonym punktem zapalnym. Zdarza się, że w okolicy guzka znajdują się pomniejsze guzki, otaczające go. Nowotwór ten rozwija się w okolicach błon śluzowych, a także paznokci czy oczu. Przebieg choroby jest bardzo gwałtowny, powoduje przerzuty do węzłów chłonnych, a następnie do organów odległych (np. wątroba, nerki). W przypadku czerniaka bardzo ważne jest jego rozpoznanie polegające na ocenie wyglądu, a także wykonaniu badań cytologicznych i histologicznych. Im szybciej dokonamy rozpoznania, tym większe mamy szanse na wyleczenie.
Czytaj dalej: Leczenie nowotworów skóry
