Antydepresanty używane są w przypadku różnych chorób psychicznych i zaburzeń. Niestety, czasem mogą powodować skutki uboczne, dlatego nie powinny być zażywane bez zaleceń i kontroli lekarza.
Leki przeciwdepresyjne przepisywane są przez lekarza, podczas leczenia różnych chorób psychicznych oraz zaburzeń, takich jak np. depresja, napady paniki, ciężkie stany lękowe. Stosowane są również w leczeniu bulimii czy anoreksji.
Antydepresanty – rodzaje
Leki antydepresyjne wpływają głównie na neuroprzekaźnictwo w ośrodkowym układzie nerwowym. Są jednak różne sposoby oddziaływania poszczególnych grup antydepresantów.
Najczęściej stosowane antydepresanty:
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TLPD)
Nazwa powyższej grupy leków pochodzi od ich budowy chemicznej. Grupa ta nazywana jest także klasycznymi antydepresantami i zaliczyć możemy do niej imipraminę.
Ta grupa antydepresantów stabilizuje układ noradrenergiczny i serotoninergiczny, poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny. Dzięki temu przyczynia się do zwiększenia ilości neuroprzekaźników w szczelinie synaptycznej, co z kolei prowadzi do poprawy nastroju. Leki trójpierścieniowe nie tylko mają działanie przeciwdepresyjne, ale również działają przeciwlękowo i regulują napęd psychoruchowy.
Zobacz także: Przewlekły stres i jego skutki zdrowotne
Nierzadko ta grupa antydepresantów wywołuje też skutki uboczne, takie jak kłopoty z koncentracją, senność, lub przeciwnie- bezsenność, niepokój, osłabienie.
Selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI)
Działanie tej grupy antydepresantów polega na selektywnym hamowaniu wychwytu zwrotnego serotoniny, przez co potęgują serotoninergiczne neuroprzekaźnictwo. Dzięki temu działają antydepresyjnie, ale też uspokajająco i przeciwlękowo. Do tej grupy zaliczamy fluoksetynę.
Tak jak poprzednia grupa leków, ta też może mieć działania niepożądane. Możemy do niej przypisać następujące skutki uboczne: problemy z układem pokarmowym, np. utrata łaknienia, zaparcia, nudności czy biegunka, czasem także bóle głowy czy nadmierna senność.
Inhibitory monoaminooksydazy (MAO)
Te antydepresanty blokują aktywność enzymu MAO, powodującego rozkład noradrenaliny. Przyczyniają się do zwiększenia poziomu noradrenaliny w szczelinie synaptycznej, a to z kolei ma korzystny wpływ na stan chorego i jego samopoczucie.
Ta grupa leków łatwo wchodzi w reakcję z innymi lekami i substancjami, dlatego ich zażywana musi odbywać się pod szczególną kontrolą lekarza psychiatry.
Czteropierścieniowe leki antydepresyjne
Ta grupa leków antydepresyjnych reguluje układ noradrenergiczny i serotoninergiczny za pomocą receptora alfa2. Do tej grupy zaliczamy maprotylinę.
