W 1808 roku trzej chemicy Humphry Davy, Joseph Louis Gay – Lussac i Louis Jacques Thenard odkryli bor. Jego nazwa pochodzi od łacińskiego borium. Należy on do podstawowych pierwiastków śladowych, które są niezbędne zarówno dla ludzi jak i roślin. Pod względem chemicznym bor przypomina krzem i węgiel (tworzy borowodory).
Bor – występowanie i zapotrzebowanie
Dostarczyć tego pierwiastka do naszego organizmu możemy spożywając pomidory, śliwki, suszone winogrona, daktyle, suszone śliwki, jagody, jabłka, awokado, owoce cytrusowe, warzywa strączkowe, gruszki, jaja kurze. Bogatym źródłem boru są też soja, miód, orzechy, masło orzechowe i wino. Wysoki poziom zawartości boru we krwi zapewnia stosowanie diety wegetariańskiej. Poziom zawartości tego minerału we krwi i tkankach zmienia się nieustannie w zależności od stosowanej diety. Zawartość boru w owocach i warzywach jest uzależniony od ilości tego minerału w glebie (są rejony świata, gdzie jego podaż wynosi tylko 0,25 mg). Większość z nas wraz z przyjmowanym pożywieniem dostarczamy organizmowi od 2 do 4 mg boru. W zasadzie nasz organizm posiada wystarczające zasoby boru, jednak osoby, które regularnie zażywają leki zawierające magnez, czy też mleczan magnezu mogą potrzebować suplementacji boru. Większość doradców żywieniowych uważa, że nie wolno nam przekroczyć dawki 10 mg/ dobę.
Bor – skutki niedoboru i przedawkowania
Dotychczas brak jest udokumentowanych badań na temat wpływu boru na ludzki organizm. Prace nad tym minerałem rozpoczęto dopiero w 1980 roku. Jednak wykonane do tej pory badania nad suplementacją boru dowiodły, że ma pozytywny wpływ na zwiększenie kondycji ruchowej, lepszą wydajność umysłową i poprawę pamięci krótko i długotrwałej. Poprawę zdolności manualnych, koordynacji ruchowej i zdolności koncentracji. Ma istotny wpływ na gospodarkę hormonalną. Bor w naszym organizmie odgrywa jeszcze jedną istotną rolę warunkuje poziom wapnia, magnezu i miedzi, decyduje o przyswajalności niektórych witamin i ich przekształcaniu. Ponadto stosując dietę wzbogaconą w bor dbamy o lepszą kondycję naszej skóry (przeciwdziałamy jej starzeniu). Suplementację borem stosujemy przy takich chorobach jak nowotwory, białaczka, reumatoidalne zapalenie stawów, zbyt wysokiego poziomu cholesterolu, niedoboru witaminy D w organizmie. Bor wzmaga aktywność leków zawierających testosteron. Powinny go także zażywać kobiety w okresie menopauzy.
Symptomy przedawkowania boru to: biegunka, bóle brzucha, bóle głowy, wypadanie włosów, rozdrażnienie, osłabienie, drgawki i depresja. Jego nadmiar w organizmie zdarza się niezwykle rzadko (nie jest przez niego magazynowany).
W prawidłowej, pełnowartościowej, dobrze zbilansowanej diecie nie powinno zabraknąć minerałów, witamin, węglowodanów, czy białka. Jednych z nich potrzebujemy więcej innych mniej. Jest to uzależnione od naszego trybu życia, stanu zdrowia, indywidualnych potrzeb organizmu, oraz warunków, w jakich żyjemy. Należy pamiętać stosując suplementację, że inne zapotrzebowanie występuje u dzieci i dorosłych, inne u mężczyzn i kobiet. Pamiętajmy, że niekontrolowana suplementacja jednym pierwiastkiem może spowodować wypłukiwanie z organizmu innego lub do jego złego przyswajania czy wchłaniania. Najlepiej dla organizmu jest wtedy, gdy dietę i suplementację ustala dietetyk lub lekarz.
Zobacz także:
