Mononukleoza zakaźna, inaczej choroba pocałunków występuje dość powszechnie w wieku dziecięcym oraz u nastolatków. Zarazić się można poprzez ślinę, więc te grupy wiekowe będą w pełni zrozumiałe. Dzieci nieustannie biorą do ust różne przedmioty, niekiedy te same co wcześniej rówieśnik, zaś jeśli chodzi o nastolatki to rozpoczyna się u nich okres dojrzewania i pierwszych pocałunków. Dowiedz się jakie są pierwsze objawy mononukleozy.
Objawy mononukleozy są widoczne z dużym opóźnieniem
Charakterystyczną cechą mononukleozy jest długi okres inkubacji. Gdy wirus EVB przeniknie do naszego organizmu przemieszcza się do ślinianek gdzie następuje jego namnażanie. W ukryciu, powoli rozwija się przez 30 do 50 dni. Dopiero po upływie tego czasu możemy zaobserwować pierwsze objawy – jednak one najczęściej nie nasuwają prawidłowej diagnozy.
Infekcja, grypa, angina…
Początkowe symptomy mononukleozy zakaźnej u dzieci wskazują raczej na pojawienie się poważniejszej infekcji, grypy lub niekiedy anginy. Nie ma w nich absolutnie nic specyficznego dla tej choroby. Przez okres kilku dni widoczne jest, że u dziecka zmniejsza się apetyt, jest zdecydowanie bardziej marudne, skarży się na bóle nóżek, pleców oraz zmęczenie. Poza tym pojawia się ból gardła, katar oraz podwyższona temperatura ciała. Zwykle dochodzi również do powiększenia się szyjnych węzłów chłonnych. Podejrzenie anginy natomiast pojawia się gdy migdałki są mocno powiększone i posiadają charakterystyczny szary nalot, zaś bóle gardła są bardzo silne.
Objawy mononukleozy – choroba nierozpoznana
Bardzo często zdarza się, że mononukleoza ma na tyle łagodny przebieg, że pozostaje nierozpoznana. Jej wykrycie jest możliwe jedynie na podstawie specyficznych badań krwi. Trudno byłoby kierować każde dziecko z objawami podobnymi do grypy na badania laboratoryjne. Więc przepisuje się leczenie jak przy klasycznej infekcji, a choroba mija nie zdiagnozowana.
Zdarza się, że lekarz postawi trafną diagnozę przypadkiem. Jeśli uzna, że u dziecka wystąpiła bakteryjna infekcja gardła i przepisze mu antybiotyk ampicylinę lub jej pochodne. Substancja ta wywołuje w przypadku mononukleozy charakterystyczną wysypkę, która może utrzymać się przez dłuższy czas.
Co jeśli choroba nie zostanie rozpoznana?
W większości przypadków nic się nie stanie. Mononukleoza w swojej podstawowej postaci nie wymaga specjalnego leczenia. To choroba wirusowa, która po prostu musi minąć. Przydadzą się leki łagodzące ból i gorączkę, ważne będzie nawodnienie oraz odpoczynek i oszczędny tryb życia, a te wszystkie elementy zwykle stosujemy u chorych dzieci. Jeśli pojawiają się charakterystyczne dla tej choroby, silniejsze objawy to z pewnością zostaną przeprowadzone badania a mononukleoza rozpoznana.
Charakterystyczne objawy mononukleozy
- Gorączka – bardzo wysoka nawet do 40 stopni, która może się utrzymać nawet przez około 2 tygodnie,
- Bardzo silny ból gardła – znaczące powiększenie migdałków z szarym nalotem,
- Powiększenie węzłów chłonnych (pod żuchwą, na szyi, pod pachami, w pachwinach – dają się przesuwać, są silnie bolesne i duże,
- Charakterystyczny, mdły, nieprzyjemny zapach z ust,
- Obfity katar,
- U niektórych osób występuje opuchlizna na łukach brwiowych, powiekach i u nasady nosa,
- Bóle brzucha – mogą wystąpić na skutek powiększenia się śledziony i/lub wątroby, które zostaną zaatakowane przez wirus,
- U dzieci, które otrzymały ampicylinę pojawia się charakterystyczna wysypka,
- Objawy żółtaczki w sytuacji gdy wirus zaatakował wątrobę,
- Zapalenie spojówek,
- Bóle mięśniowo-stawowe,
- Mdłości i wymioty.
Przeciwciała, które stanowią specyficzną odpowiedź właśnie dla tego wirusa wykrywane są u 96-99% osób dorosłych. Jest więc to schorzenie niezwykle powszechne i z pewnością wiele z nas nie zdaje sobie nawet sprawy, że miało z nim styczność i je przechorowało bo leczyliśmy się na coś zupełnie innego.
Zobacz także: Mononukleoza zakaźna u dzieci i nastolatków – kompendium wiedzy
