Badanie naczyniowe nerek umożliwia sprawdzenie, w jakim stanie znajdują się naczynia nerek. Zwykle powodem do skierowania na arteriografię nerkową są następujące objawy: obecność krwi w moczu, nadciśnienie tętnicze, obrażenia nerek, przeczep nerki. Mimo wystąpienia tych objawów na badanie nie kierują się osób, które: mają niedające się wyrównać zaburzenia krzepliwości krwi, są w ciąży, mają ciężko uszkodzoną wątrobę, nierówne ciśnienie tętnicze, uczulenie na kontrast, cukrzycę, miażdżycę, nadczynność tarczycy w ostrej formie, niewydolność oddechową. Dzięki przeprowadzeniu badania można wykryć takie choroby, jak: guzy nerek i nadnerczy, gruźlica nerek, wszelkie nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu moczowego, problemy z ukrwieniem nerek.
Badanie naczyniowe nerek – przebieg badania
Po znieczuleniu miejscowym lekarz wprowadza przez tętnicę udową do aorty cewnik, przez który podaje się kontrast. Następnie wykonuje się serię zdjęć rentgenowskich, co może trwać do kilkudziesięciu minut. Podczas badania lekarz może zdecydować się na pobranie próbek krwi, potrzebnych do przeprowadzenia innych szczegółowych obserwacji. Po zakończeniu badania lekarz wyjmuje cewnik i zakłada opatrunek. U niektórych pacjentów może wystąpić kilka nieprzyjemnych komplikacji: krwawienie i obrzęk w miejscu wkłucia, reakcje alergiczne skóry (pokrzywka, zaczerwienienie), rozwarstwienie ściany tętnicy, oderwanie blaszki miażdżycowej, zator. Rzadziej występujące komplikacje to: niewydolność nerek, wstrząs, a nawet śmierć.
Co pokazuje arteriografia nerkowa?
Podany do organizmu kontrast zbiera się na ścianach naczyń, dokładnie oddając sposób ich ułożenia. To pozwala lekarzowi stwierdzić, czy naczynia są np. nieprawidłowo zwężone. W arteriografii uwidocznić się mogą guzy, obszary niedokrwienia w nerkach lub ewentualne urazy nerek. Sygnałem ostrzegawczym jest wypłynięcie kontrasty poza nerkę, co świadczy o uszkodzeniach w jej obrębie i konieczności natychmiastowej interwencji.
Zobacz także: Badania serologiczne – opis i przebieg badania
