Anoskopia to badanie odbytu i odbytnicy, które pozwala na wykrycie nieprawidłowości w budowie tych narządów. Podczas badania można również pobrać próbkę tkanek do badania cytologicznego albo wykonać nieskomplikowane zabiegi terapeutyczne, takie jak na przykład usunięcie ciała obcego z odbytnicy.
Jakie są wskazania do przeprowadzenia anoskopii?
Anoskopia jest badaniem, które przeprowadza się w diagnostyce wielu chorób odbytu oraz odbytnicy. Dzięki badaniu tego typu możliwe jest między innymi stwierdzenie stanów zapalnych, hemoroidów, chorobowych zmian błony śluzowej odbytnicy, uszkodzeń odbytu, a także niektórych typów nowotworów odbytu i odbytnicy. Podczas badania możliwe jest również pobranie wycinka tkanek do badania histopatologicznego.
Jak należy się przygotować do anoskopii?
Przed anoskopią nie trzeba się w żaden specjalny sposób przygotowywać, nie ma konieczności wykonywania lewatywy ani stosowania środków przeczyszczających. Zaleca się jednak, aby pacjent przed badaniem wypróżnił się oraz opróżnił pęcherz moczowy, ponieważ dzięki temu będzie czuł się zdecydowanie bardziej komfortowo podczas badania. Podczas wywiadu lekarskiego, który jest przeprowadzany przed badaniem, należy poinformować lekarza o wszystkich przebytych chorobach, operacjach, przyjmowanych lekach oraz dolegliwościach.
Jak przebiega anoskopia?
Około 10 minut przed badaniem odbyt pacjenta jest znieczulany miejscowo specjalnym środkiem, w celu zmniejszenia nieprzyjemnych odczuć. Czasami konieczne jest podanie lekkich środków uspokajających, takich jak lorazepam czy siarczan morfiny, a jeżeli pacjent nie jest w stanie znieść badania, podaje się silniejsze leki, na przykład ketaminę albo fentanyl. Następnie pacjent staje i pochyla się do przodu (opierając się na przykład o stół lub łóżko) albo kładzie się na boku z kolanami podgiętymi do klatki piersiowej. Następnie w odbycie umieszcza się anoskop, który ma zazwyczaj od 8 do 10 centymetrów długości. Aby ułatwić umieszczenie anoskopu w odbycie pacjent jest proszony o parcie i rozluźnienie się. Gdy anoskop jest umieszczony we właściwym miejscu, odbytnica i odbyt są oświetlane, a lekarz dokładnie ogląda narządy i sprawdza, czy na ściankach odbytnicy oraz odbytu nie występują niepokojące, mogące świadczyć o chorobie, zmiany. Jeśli lekarz stwierdzi, że istnieje potrzeba pobrania tkanek do badania cytologicznego, można to zrobić w trakcie anoskopii. Po zakończeniu badania anoskop powoli i delikatnie wyjmuje się z ciała pacjenta. Zazwyczaj badanie jest bezbolesne, jednak może powodować uczucie dyskomfortu, parcia oraz napięcia w okolicach odbytu. Jeżeli w czasie zabiegu odczuwane będą jakiekolwiek niepokojące dolegliwości, należy o tym niezwłocznie poinformować lekarza przeprowadzającego badanie. Czasami, gdy w odbycie lub odbytnicy pacjenta stwierdzi się występowanie zniekształceń lub ciała obcego, którego nie można usunąć w trakcie anoskopii, konieczna może być wizyta w szpitalu i dalsza diagnostyka. Wyniki badania są dostępne od razu po badaniu i lekarz podaje je zwykle w formie opisu.
Anoskopia – jakie powikłania mogą wystąpić po badaniu?
Najczęściej spotykanym powikłaniem jest podrażnienie błony śluzowej odbytu. W niektórych przypadkach u pacjenta może pojawić się również niewielkie krwawienie. Na pojawienie się krwawienia są narażeni szczególnie pacjenci, którzy mają hemoroidy. Jeżeli podczas zabiegu nie są stosowane podstawowe zasady higieny i używa się anoskopów wielokrotnego użytku, może dojść do zakażenia lub zanieczyszczenia odbytu. Jeżeli po badaniu zaobserwuje się u siebie jakiekolwiek niepokojące objawy, należy zgłosić się do lekarza w celu kontroli.
